gry: rozpoczęcia gry, po straconej bramce, przy wykonywaniu stałych fragmentów gry;
b) po wywalczeniu piłki w pojedynku z przeciwnikiem;
c) po przejęciu piłki na skutek błędów przeciwnika.
Charakterystycznym momentem wyjściowym do początku atakowania jest faza przechodzenia z bronienia do atakowania.
Większa część zdobytych bramek i ataków zakończonych strzałami powstaje dzięki dobremu początkowi przeprowadzanych akcji ofensywnych. Bardzo ważną czynnością w tej fazie gry jest sprawne przeorganizowanie i przegrupowanie całej drużyny z ustawienia
Ćwiczenia
1. Rozpoczęcie atakowania podaniem piłki przez bramkarza do cofającego i wybiegającego na pozycję skrzydłowego (11) rys. 1.
obronnego do ofensywnego. Najczęściej zapoczątkowanie atakowania występuje w miejscu, gdzie dochodzi do dużej ilości strat piłki ze strony przeciwnika (okolice pola karnego drużyny broniącej).
Skuteczność rozpoczynania atakowania zależy w dużym stopniu od:
- szybkości decyzji i czynności ruchowych graczy,
- zabezpieczenia przed szybką stratą piłki wzajemną asekuracją,
- wyboru miejsca atakowania i odpowiedniego partnera, do którego ma być skierowane podanie piłki,
- różnorodności form atakowania i możliwości zaskoczenia przeciwnika.
3. Podanie piłki jw., po prowadzeniu piłki do środka boiska - podanie piłki na skrzydło do wybiegającego obrońcy (rys. 3).
2. Podanie piłki przez bramkarza do cofającego się skrzydłowego, który prowadzi piłkę do środka, podaje pomocnikowi (6) i wybiega na pozycję (rys. 2).
4. Podanie piłki przez bramkarza do cofającego się napastnika (9), ten krótko do pomocnika (6), który przekazuje ją wbiegającemu napastnikowi (8) rys. 4.