3 1 (25)

UKKE5CANTE SPOlSTOSCI I

OZNACZANIE WILGOTNOŚCI GRANICY PŁYNNOŚCI GRANICY PLASTYCZNOŚCI.

5.1.    Oznaczacie wilgotności gruntu (w)

5.1.1.    Przyrządy

a) Suszarka Ż termostatem umożliwiająca utrzymanie temperatury 105 t 110°C. .

h) Waga laboratoryjna lub techniczna spełniająca wymagania wg 1.3.

c)    Parowniczki lub odpowiednią naczynia laboratoryjne (naczynka, wagowc, tygielki, itp,) odporne na działanie wymienionej temperatury,

d)    Eksykator z bezwodnym chlorkicpt wapnia.

5.1.2.    Przygotowywanie próbek do ą^naczania. Do oznaczania wilgotności gruntu powinny być użyte próbki o naturalnej wilgotności (NW), naturąlnej strukturze (NNS) lub wilgotności w stanie powielrznośuchym.

Każdą z próbek należy pomniejszyć jak, aby otrzymać po dwie części gruntu o masach: co najmniej 500 g — dla gruntów gruboziarnistych,

. co najmniej 50g — dla piasków i pyłów, có najmniej 30 g — dla pc zostałych gruntów drobnoziarnistych.

Jeśli oznaczanie wilgotności wykonywane jest jako badanie pomocnicze (np. przy oznaczaniu granic konsystencji, oznaczaniu edomctrycznych modułów ściśliwości, itp.) to wiclkośćrpr'' ki powinna odpowiadać wymaganiom podanym w ośnych punktach niniejszej normy.

5.1.3.    Wykonywana oznaczania. Bezpośrednio po pobraniu z próbki obu części gruntu wg 5.1.2, należy umieścić je w parowniczce o znanej masie (ot_?)I razem zważyć (nt_mt), a następnie suszyć w temperaturze 105 110°C do stałej masy i po ostudzeniu w cksykatorzc ponownie zważyć (w„).

5.1.4.    Obliczanie wyników. Wilgotność gruntu (w) należy obliczyć, w %, wg wzoru    _v

m_mi - m,_t

w’ = E-    • 100    (14)

m_st - m,

w którym:

ntmt ■*— masa wilgotnej próbki z masą parowniczki, g,

.    — masa próbki wysuszonej ? masą parowniczki. g.    •    .

m_t — masa parowniczki lub innego naczynka mieszczącego badaną próbkę, g.

Wartość m,_t oznaczać należy co najmniej dwukrotnie, przyjmując do obliczeń wilgotności wartość nic różniącą się więcej od poprzedniego oznaczania niż wynosi dokładność ważenia.

Za wynik ostateczny należy przyjąć średnią arytmetyczną wartości obu oznaczań, jeżeli ich różnica nie przekroczy 5% Wartości średniej. W przypadku większej różnicy należy przeprowadzić badania na dwóch dodatkowych częściach próbki i jako wynik ostateczny na-Icży przyjąć średnią arytmetyczną trzech najmniej róż-

STANU GRUNTU. NATURALNEJ.

5,5. Oznaczanie granicy plastyczności f ant- >>)

5.5.1.    Zasadh badania. Granicę pląs jct ci (wr) gruntu określa się jako wilgotność wałeczl gruntowego. przy której w kolejnym wałeczków nu wg 5.5.4 pęka on, rozwarstwia/się lul? rozsypuje, ojiWoań&C

5.5.2.    Przyrźądy sfC.<łutc£    *

a)    Dwa naczynka wagowe z doszlifowanymi przykrywkami.

b)    Przyrządy do oznaczania wilgotności wg 5.1.1.,

5.5.3., Przygdtowywanie próbek do oznaczania.’ Z dostarczonego dd badania gruntu makroskopowo jednorodnego, o zachowanej wilgotności naturalnej, należy wydzielić próbkę o masie około 50 g. W przypadku, gdy grunt jest w stanie półzwartym lub zwartym należy

i go nasycić wodą destylowaną do stanu plastycznego.

I Grunty o konsystencji płynnej należy w temperaturze pokojowej podsuszyć do stanu plastycznego; w obu przypadkach gfunt należy wyrobić na jednolitą masę. Z badanego gfuntu należy usunąć ziarna o średnicy większej niż 2 mm. • •    ,

Jeśli dla dańego gruntu wykonywane jćst oznaczanie granicy płyhności wl lub te*., to do oznaczania granicy plastyczności należy użyć pastę gruntową pozosta-[ łą po oznaczeniach wg 5.6.

5.5.4.    Wykórfanie oznaczania. Z przygotowanej wg | 5.5.3 próbki gfuntu należy uformować kulkę o śred-

dnicy 7 -r 8 ntm i wałeczkować ją na dłoni, aż wałe-j czek uzyska średnicę około 3 mm, po czym z wałecz-I kowanego gruiitu należy ponownie uformować kulkę.

Czynność tę należy powtarzać tak długo, aż przy ko-| lejnym wałeczkowaniu wałeczek ulegnie uszkodzeniu (popęka, rozwafstwi się lub rozsypie). Za moment popę-j kania należy przyjąć chwilę, gdy wałeczek rozdzieli ; się na oddzielne kawałki po podniesieniu go za jeden koniec. Wszystkie kawałki wałeczka należy włożyć do j naczynka wagoWego i zaniknąć doszlifowaną przykrywką.

Czynności pt (wyższe należy powtarzać tyle razy, aby ! w dwu naczynkach zebrało się po co najmniej 5 -r 7 g gruntu.

Wilgotność gfuntu w obu naczynkach należy oznaczyć wg 5.1. *

5.5.5.    Obliczinie wyników. Granicę plastyczności | gruntu należy przyjąć jako równą* średniej arytmetycz-

i    ____—i-------

ncj obu oznaczań wilgotności, jeżeli ich różnica nic przekracza 10% wartości średniej. W przypadku wię-| kszej różnicy należy przeprowadzić dwa dodatkowe I oznaczania, a jako wartość ostateczną przyjąć śred-i nią arytmetyczną trzech najmniej- różniących się wartości.

dla Nori B-02 b) w S| tów h też 5.6.-

pły

wej

i

ryj

ob

| Wi (6:

m sp , kł I o o 3f m

ni

u:

nt

w

m

to

k<

gd

ob