ło”. Dla Zachodu „niemożliwe" oznacza przekroczenie granic samoidentyfikacji. Samounicestwienie. Szary może wszystko.
Zewnętrzne zakazy rozleciały się bardzo szybko i niepostrzeżenie. Szybkość pozbycia się tabu przez Rosję była niezwykła. W ciągu dziesięciu lat przeszła drogę kilku stuleci. Niepostrzeżenie odwołano nie tylko zakazy radzieckie, ale również tradycyjnie rosyjskie.
„Bandyta” to pieszczotliwe imię.
Zachód znalazł się na pozycjach obronnych. Siła Zachodu polega na decyzjach niestandardowych. Rosjanin w istocie trzyma się koncepcji rozwoju z pomocą łomu. Jakoś nie mogę sobie przypomnieć, by Rosjanin wymyślił w ostatnim czasie coś pożytecznego dla ludzi. Na przykład - poręczniejszy rodzaj durszlaka lub nowy typ roweru. Nie idzie mu wymyślanie.
Europa jest akrobatycznie giętka.
Czas na wstępne wnioski. Cykl istnienia inteligencji dobiegł końca. Wykonała swoje zadania tak wspaniale, że nastąpiło jej samorozwiązanie ze względu na nieprzydatność.
Kiedyś usadziły ją „Drogowskazy”. To jedyny przypadek, gdy ją fest usadzono. Ukazało się kilka wydań tego usadzania. Nic się nie zmieniło. Może oderwało się kilku renegatów
Inteligencja pozostała wierna samej sobie. Celem jej działalności była troska o szczęście narodowego ludu. Teraz, gdy stało się jasne, że to szczęście nigdy nie nastąpi, działalność inteligencji można uznać za szlachetną, lecz krótkowzroczną
Rosyjska duchowość ulatuje w niebiosa. Do archiwum oddaje się rulony światłych pomysłów. Zwija się miliony wierszy, postępowych recenzji, artykułów z tezą. Rozerwało się serce poezji, przestała pracować wątroba prozy. Zatrzymały się miliony godzin kuchennych rozmów. Nad wszystkim unosi się bezterminowy promień nadziei. Oślepiające reflektory wiary. Kafelkowe ściany przyjaźni. Trupy wielkich pisarzy
Wieczne odpoczywanie. Głębokie zamrożenie. Niekrasow. Bieliński. Dobrolubow. Najbardziej czyści.
Cóż za kaganiec rozumu zgasi!
Cóż za serce bić przesiało!
Same kagańce. Przepalone żarówki. Prosektorium. Jeszcze długo będzie się badać wnętrzności wychowawców. Dłubać w bebechach. Kultura rosyjska jest pięciogwiazdkową kostnicą. Nie wstyd pokazać. Można wycieczki organizować. Jest z czego być dumnym. Cześć ich pamięci!
- Są kraje - zamyślił się Szary - gdzie ludzie szaleją od szaleju. Mistyka Rosji polega na czymś innym.
>. - Mistyka? - zwątpiłem.
- Wchodzisz na posterunek milicji, a tam witają cię kwiatami. Przyjechałeś zabrać żonę z dzieckiem z porodówki, a witają cię grubiaństwem. Bandyta częstuje cię czekoladką, a pierwszoklasista rżnie ci jaja tępym nożem.
L - Po co? - zapytałem.
p - Nic zadawaj w Rosji takiego pytania - powiedział Szary. - Jeśli pewnego razu doczekasz się odpowiedzi, tego kraju już nic będzie.
L - Jak brzmi hasło - „Super”? - zapytałem.
| Szary zmarszczył się.
fc - Rosjanin jest zjawiskiem nieskończonym. Jak pociąg to-browy na przejeździe, gdy czekasz aż cały przejedzie.
► Pogrzeb
LChowaliśmy Szarego we trójkę. Wujek Misza, ktoś jesz-leze i ja.
Do trumny wkłada się nic ciebie, a twoją śmierć - posiedział mi Szary kiedyś przy okazji.
L