302 303 (2)

3) dwie elektrody płytkowe (10X15 cm) z podkładem wilgotnym ułożone z obu stron stawu, ustalone opaską elastyczną. LP (dawka średnia), 2 minuty, a następnie CP (dawka średnia) 2 minuty (ryc. 179).

Staw kolanowy.

1) Elektrody duże okrągłe 0 5 cm w imadle ustawionym od strony zewnętrznej i przyśrodkowej stawu na poziomie kłykci kości udowej. LP lub CP, 3—4 do 6 mA (do progu bólu) 2—3 minuty (ryc. 180). Stosować zmianę polaryzacji podczas zabiegu.

Ryc. 180. Ustawienie elektrod „bliźnia- Ryc. 181. Ułożenie elektrod płytkowych czych" na stawie kolanowym    na stawie kolanowym

2) Elektrody płytkowe z podkładem wilgotnym w ułożeniu bocznym lub przednio-tylnym (kolejna zmiana ułożeń elektrod). Na każde ustawienie CP lub LP — dawka do progu bólu, 2—3 minuty. CP — w przypadkach zesztywnienia, LP — dla zniesienia objawów bólowych, we wczesnym okresie pourazowym. Jeśli jedno ustawienie — czas może być przedłużony do 6 minut (ryc. 181).

Staw barkowy (po urazie). Ryc. 182.

Dwie płytkowe elektrody (10X15 cm) z podkładem wilgotnym ułożone: nad stawem barkowym i w górnej części ramienia. Działanie prądu bezpośrednio na staw: LP, 2—4 mA, 2 minuty, oraz CP, dawka średnia, 2—3 minuty na mięśnie ramienia.

Staw barkowy (w zapaleniu zesztywniającym) (omaithritis, periarthritis humero-scapularis).

Dwie duże płytkowe elektrody lub okrągłe 0 5 cm obejmują bezpośrednio staw barkowy, CP, dawka 3—4 mA, 2 minuty oraz dodatkowo 4 ustawienia kolejne na punkty bolesne: w okolicy korzonków szyjnych, górnego brzegu mięśnia kapturowego, górnego brzegu mięśnia naramiennego i dolnego przyczepu tegoż mięśnia. Elektrody okrągłe małe 0 2 cm. Na każde ustawienie: DF, 1 minuta, dawka mocna oraz CP, 1 minuta, dawka mocna (ryc. 183, ryc. 184).

Pas barkowy (w nerwobólach).

Ryc. 182. Ułożenie elektrod na stawie barkowym

Ryc. 183. Ustawienie elektrod na stawie barkowym

Ryc. 185. Ustawienie elektrod w okolicy pasa barkowego

Ryc. 184. Ustawienia elektrod w okolicy pasa barkowego

Ryc. 186. Ustawienia elektrod w okolicy

lędźwiowej

303