307 (28)

496

Poco

ro

1

■reg. statociśnieniowa

reg. poślizgowa

Ryg. XII,.11. Zagada działania regulacji itałociśnieniowcj i poślizgowej bloku energetycznego

kocioł—turbina

Ciśnienie pary przed układem łopatkowym turbiny p_a zmienia się zgodnie z prawem przelotności, w turbinie kondensacyjnej p_a jest wprost proporcjonalne do strumienia pary m.

W przypadku regulacji poślizgowej blok posiada tylko jeden regulator - regulator mocy R_N, nie posiada natomiast regulatora ciśnienia. Między kotłem a turbiną nie ma (w zasadzie) żadnego zaworu regulacyjnego. W rezultacie ciśnienie pary za kotłem jest takie samo, jak ciśnienie przed układem łopatkowym turbiny (pomijając spadek ciśnienia spowodowany oporami przepływu w rurociągu). Regulator mocy R_s mierzy moc turbiny i działa bezpośrednio na strumień paliwa, dopasowując produkcję pary do zapotrzebowania. Turbina natomiast pobiera tyle pary, ile jej aktualnie produkuje kocioł.

Skoro ciśnienie pary produkowanej w kotle równa się ciśnieniu przed układem przepływowym turbiny, oznacza to, że związek między wydajnością parową kotła a ciśnieniem opisuje równanie przelotności turbiny. Dla turbiny kondensacyjnej jest

Ciśnienie pary w kotle zmienia się proporcjonalnie do wydajności parowej kotła. Jednocześnie regulacja temperatury utrzymuje stałą wartość temperatury pary świeżej. Na rysunku XI1.32 pokazano zmienność parametrów przed turbiną w przypadku regulacji dławieniowej i poślizgowej. W miarę malejącego ciśnienia pary świeżej maleje sprawność obiegu (por. rozdział 11 — obiegi

s

Rys. XH.32. Ekspansja w turbinie z regulacją poślizgową (p) i dlawieniową (d)

parowe), jednak spadek sprawności obiegu jest mniejszy niż w przypadku regulacji dławieniowej, gdyż unika się straty ciśnienia w zaworach turbiny. Ponadto przy regulacji dławieniowej pompa zasilająca tłoczy kondensat na pełne ciśnienie nominalne kotła, natomiast przy regulacji poślizgowej \v warunkach obciążenia częściowego ciśnienie w kotle — a tym samym ciśnienie tłoczenia pompy — jest niższe, moc potrzebna do napędu pompy zasilającej jest mniejsza (rys. XII.33).

Oszczędność na pracy pompy zasilającej przy obciążeniach częściowych stanowi główną korzyść termodynamiczną regulacji poślizgowej.

Regulacja poślizgowa jest termodynamicznie korzystniejsza od regulacji dławieniowej, przy czym zysk jest tym większy, im wyższe jest znamionowe ciśnienie pary świeżej. W porównaniu z innymi systemami, zwłaszcza ę regulacją napełnieniową, system poślizgowy daje korzyści sprawnościowe dopiero powyżej p_M *13—15 MPa.

Różnice sprawności termodynamicznej maleją w przypadku bloku z przegrzewem międzystopniowym, wówczas bowiem warunki pracy turbiny SP nie

32 - Muszyny Pncpl. i. 10