W gimnastyce pomocniczej w sporcie wykorzystuje się także przybory gimnastyczne, jak laski i piłki lekarskie. Najczęściej stosowanymi przyrządami są: kółka, drążek, poręcze, skrzynie, kozły gimnastyczne, batut, drabinki, ławeczki i liny.
Gimnastyka pomocnicza w sporcie ma również charakter korektywny. Przeciwdziała ona zbytniej jednostronności, spowodowanej wąską specjalizacją sportową.
GIMNASTYKA SPECJALNA
Zasadniczą formą gimnastyki specjalnej jest rekreacja ruchowa w zakładach pracy. Jej celem jest odnowa fizyczna i psychiczna oraz regeneracja sił organizmu człowieka znużonego pracą zawodową. Rekreacja ruchowa polega na stosowaniu podczas przerw w pracy odpowiednio dobranych i prowadzonych zestawów ćwiczeń gimnastycznych.
Badania naukowe prowadzone w zakładach pracy, w których systematycznie uprawiano ćwiczenia rekreacyjne, wykazały niezbicie pozytywny ich wpływ na załogi, charakteryzujący się:
- zmniejszeniem ilości nieszczęśliwych wypadków przy pracy,
- usprawnieniem procesu produkcji i podniesieniem wydajności pracy,
- przeciwdziałaniem zniekształceniom zawodowym postawy ciała,
- zahamowaniem rozwoju chorób zawodowych.
Zadaniem tego kierunku gimnastyki jest leczenie ruchem przez zastosowanie odpowiedniego systemu ćwiczeń ogólnych i specjalnych. W gimnastyce leczniczej, w zależności od celu, stosuje się ćwiczenia:
- profilaktyczne czyli zapobiegające różnym schorzeniom i deformacjom postawy,
- korekcyjne, które mają za zadanie usuwanie ewidentnych wad postawy i płaskostopia,
- rehabilitacyjne, które mają na celu przyspieszenie powrotu do zdrowia rekonwalescentów i przywrócenie optymalnej sprawności fizycznej w życiu codziennym i pracy zawodowej.
Ćwiczenia lecznicze w zależności od ich wpływu na organizm ludzki dzielą się na:
- ćwiczenia działające miejscowo, odcinkowo na pewne grupy mięśniowe, zwiększając ich siłę czy elastyczność lub zwiększając zakres ruchów w określonych stawach,