- t - f- * co* 9 2
-9-0
r 9
oraz
9 Uli «ain j| |
- i | (if‘ ,ln/z» | |
or2 i E |
a ln 2^ |
tin/Zy ♦ }/ j |
9r 1 1 mon L |
“7 |
j |
/za;
^o«yttzt równania sozna aproMdzlć do pro(t*J formy, roz. wyrażenia 3 nawiasach
/MJ
/3iy
f - *Q • 9
i 11 i \ci ! gg 22h
| kładowej pionowej *v doainuje wielkość siły cigzenli /3/. Ponu»»z drugi człon atanowi tylko ailionowe CZf«< całego wyrażeni* 1 »o*na go poalngc. Natoalaot drugi •■ieaow* odpowiada noryzontalnaj okładowaj alły płyao-twórczej. | tan apoaób war toacl składowych «
pionowej i pozloaej, działających na jednostka aoay wody na powierzchni kolii zieaaklej. Majce akładowe siły nzno-ozęcej pływ można obliczyć położenie pozloau wod, *tcrc określaay wysokością pływu zrównoważonego, w zoleznoeci od odległości zenltelnaj Z^, ZakładaJęc, ze powierzchnia wody będzie prostopadła do siły wypadkowej wznoszocoj pływ, z rysunku 2.i2 wynikat
Aby otrzymać wzniesienia pionowo pływu zrównoważonego <Jl« Księżyca należy scałkować to wyrażeniet
gdzie i
c - stała całkowania.
Zakładając, ze objętość wód globu ziemskiego jest sto*1 /taks saaa przed i po zdeformowaniu pływem/, to c^*_ i__* więci
/3*/
Przy założeniu, za działa tylko siła pływotwórcza rf»***v
oa, to powierzchnia oceanu przyjęłaby forsę eliP* obrotowej /rys. 2.13/, której duża oś skierowana «V ku Kalętyoowl. Maksyaelnę wartość wzniesienia § M my dla Zi, - o® lub 180° i wynosi one 0,3576 o, Kini*
#b O . -
wartość uzyskany dla kęta 90° i 270® równę - O,i7b0 *• skok pływu wyniesie 0,5304