swą aJewinność w kwestii kandydatury polskiej i na koniec Maksymilian II za 25 00(1 groszy praskich nadal mu państwo rudnickie, różnica między 1 panowaniem w Roudnicy a władzą nad Królestwem Polskim była aż nadto wyraźna.
Działanie zwolenników Roźmbcrka w Polsce, choć trudno uwierzyć, nie tylko nie ustaje, ale dosięga szczytu, zwłaszcza w pierwszych miesiącach po sejmie stężyckim. Nfl sejmikach, które miały przygotować walny sejm do obwołania nowego króla, zwolennicy Roźinbcrka zyskiwali coraz większy wpływ, głównie w Mułopolsce, ale również i w Wielkopolscy. Delegatami krakowskiej szlachty są jedni z najbardziej oddanych Roźmóerkowi ludzi, jak Stanisław Szafranicc, Paweł Strzała, Jan Płaza, Stanisław Cikowski, Jerzy Niemała i Andrzej Firlej m którzy po ogłoszeniu bezkrólewia dnia 15 VI 1575 r. dzięki Piotrowi Zborowskiemu dokonują tego41, że Małopolską zawładnęli całkowicie zwolennicy
Rożni berka. I dlatego ze stanowiska polskiego stawało się nieodzowne, aby Wiłem z Roźmberka otwarcie przystąpił do dzieła swych polskich przyjaciół, aby wystąpił przeciw cesarzowi zc śmiałością slężyckich secesjo-nistów, ewentualnie aby powołując się na dawniejsze zasługi i wierność dla Maksymiliana II prosił cesarza, by mu nie zabraniał starań o tron polski albo żeby cesarz skapitulował z warunku dotyczącego obioru Rudolfa TT na króla czeskiego i zamierzonego przez to związku państwowego czesko-polskiego. Zamiast tych możliwości dochodzą do Polski smutne wiadomości, które w efekcie sparaliżują w zasadniczych podstawach poczynania sprzymierzeńców Rożmberka, przygotują zmianą zamiarów całej partii i kandydaturę czeskiego pana zamienią na jakąkolwiek inną kandydaturę kontrhabsburską. W najbliższych miesiącach zwolennicy Rożmberka mieli przejść na stronę kandydata siedmiogrodzkiego. Polacy