38 (253)

141

Przykład 7.2

W połączeniach kategorii F, o sianie granicznym nośności decyduje zerwanie śrub (nośności obliczeniowe śrub Sr,), a o stanie granicznym użytkowania -rozwarcie styku (nośności śrub S_Rr). Nośność połączenia w obu slanach sprawdza się wg wzoru (85).

Według tabl.16 przy obciążeniu statycznym

S_Rr = 0,85 S_K1 = 0,85 166 = 141,1 kN.

Potrzebną liczbę śrub w połączeniu można obliczyć w przybliżeniu (z niedomiarom) ze wzoru

n = max

N/2>_n, = 1050/166 = 6.33 szt, - 900/141,1 = 6,38 szt.

Przyjęto 8 śrub rozmieszczonych jak na rys. 7.2.

Minimalną grubość blachy czołowej w połączeniach sprężanych obciążonych statycznie określa się wg wzoru (83)

przyjęto / = 22 mm.

Współczynnik efektu dźwigni fi oblicza się wg wzoru (84)

podstawiając zawsze t_mio wg wzoru (82)

gdzie odległość od krawędzi spoiny do brzegu otworu

c = 40 - 10 - 22/2 = 19 mm < d - 20 mm oraz szerokość współdziałania blachy przypadająca na jedną śrubę

I 150/2 = 75 mm,

& = min <

(2 (c + d) = 2(19 + 20) - 78 mm.

/

Stąd

oraz

P = 2,67 -

= 2,67 - “    = 2.67 - 1.341 - 1,329.

16,4