Przykład 7.2 141
W połączeniach kategorii E o stanie granicznym nośności decyduje zerwanie śrub (nośności obliczeniowe śrub SR;). a o stanie granicznym użytkowania -rozwarcie styku (nośności śrub SRr). Nośnpść połączenia w obu stanach sprawdza się wg wzoru (85).
Według tabl.16 przy obciążeniu statycznym
SRt = 0,85 SRt = 0,85-166 = 141,1 kN.
Potrzebną liczbę śrub w połączeniu można obliczyć w przybliżeniu (z niedomiarem) ze wzoru
[ NłSm = 1050/166 = 6,33 szt, n = maxl
llVk/SRl = 900/141,1 = 6,38 szt.
Przyjęto 8 śrub rozmieszczonych jak na rys. 7.2.
Minimalną grubość blachy czołowej w połączeniach sprężanych obciążonych statycznie określa się wg wzoru (83)
20,3 mm,
t.
3 / Rm 3 i 1040
d / —— =20, /-
Współczynnik efektu dźwigni fi oblicza się wg wzoru (84)
fi = 2,67--—,
(min
podstawiając zawsze ?msa wg wzoru (82)
1,2
gdzie odległość od krawędzi spoiny do brzegu otworu
c = 40 - 10 - 22/2 = 19 mm < d = 20 mm oraz szerokość współdziałania blachy przypadająca na jedną śrubę
b. - min
150/2 = 75 mm,
2 (c + d) = 2 (19 + 20) = 78 mm.
Stąd
oraz
/19 -166 -10“3
fi = 2,67 --— = 2,67 - = 2,67 - 1,341 = 1,329.
łmin 16,4