3 słowniczek 1

338 ♦ SŁOWNICZEK

SŁOWNICZEK

Absorpcja światła Wszystkie substancje pochłaniają światło o różnych długościach fal.

Ich kolor zależy od tego, jaka długość fali jest odbijana.

Addytywne mieszanie kolorów

Nakładanie kolorowych plam w celu otrzymania trzeciego koloru. Mieszanka pomarańczowo--czerwonego i błękitno--fioletowego daje magentę.

Adsorbcja Zjawisko zachodzące na granicy dwóch substancji polegające na tym, że składniki danej substancji mają inne stężenie w warstwie powierzchniowej niż we wnętrzu.

Aerograf Miniaturowy pistolet rozpylający w kształcie pióra; stosowany w małych formatach malarskich lub do wykańczania szczegółów.

Akryl Żywica syntetyczna do przygotowywania farb akrylowych lub werniksów, używana też w konserwacji.

Akwarela (farba wodna)

Farba powstająca w wyniku rozprowadzenia pigmentu w gumie arabskiej (rozpuszczalnej w wodzie).

Alifatyczny Związek organiczny nie zawierający w swojej strukturze pierścienia benzenowego.

Alkaliczny Zasadowy patrz Zasada.

Alla prima Metoda malarska zwana „malarstwem bezpośrednim”. Polega na nakładaniu jednej warstwy farby; obraz zazwyczaj ukończony jest podczas jednej sesji malarskiej.

Ałuny Ogólna nazwa grupy soli podwójnych mających w składzie potas (K).

Amorficzny Niekrystaliczny.

Anizotropowy Różnokierunkowy; na przykład inna wytrzymałość drewna na rozerwanie wzdłuż, a inna w poprzek włókien.

Aromatyczny Związek organiczny zawierający strukturę pierścienia benzenowego.

Arriccio W malarstwie ściennym buon fresco druga warstwa tynku, na której wykonuje się wstępny szkic rysunku.

Asfalt Smołowata substancja rozpuszczalna w oleju lub benzynie lakowej. Stosowana do przygotowywania kamieni i płyt litograficznych.

Barwa Kolor. Pojęcie stosowane zamiennie z pigmentem np. żółcień kadmowa.

Barwnik nietrwały Barwnik o słabej odporności na światło.

Bezwodny Nie zawierający wody.

Bistra Rzadko stosowany żółto-brązowy pigment uzyskiwany z czerwonego buka. Tego terminu używa się też często określając kolor kredki wykonanej z bardziej trwałego pigmentu.

Bielenie, zabielenie Wybielanie powłoki emulsji po wyschnięciu, wynikające z wchłaniania wilgoci. Także, dekoloryzacja wyschniętej powłoki farby lub werniksu po użyciu rozpuszczalnika.

Błona powierzchniowa Warstwa utlenionego oleju, powstająca na powierzchni farby olejnej.

Celuloza (błonnik) Podstawowy materiał budulcowy roślinnych błon komórkowych, występujący np. we włóknach bawełny.

Chemicznie czysty Termin stosowany na określenie czystego pigmentu, takiego jak siarczek kadmu w odróżnieniu od litoponu kadmu.

Chromofor Grupa atomów w cząsteczce nadająca jej charakterystyczny kolor, np. grupa azowa N = N.

Chropowaty Papier o najcięższej powierzchni fakturowanej.

Chwiejak Narzędzie stosowane w drzeworytnictwie do wycinania dużych obszarów bloku lub do wykonywania szerszych linii.

Cień Kolor z dodatkiem czerni.

Collage Kompozycja powstała w wyniku składania, łączenia i nakładnia różnych materiałów, najczęściej przylepianych do podłoża.

Conte crayon (kredka) Pałeczka różnej grubości do rysowania w tradycyjnej gamie czerni, bieli i czerwieni.

Cząsteczka Najmniejsza ilość związku chemicznego lub pierwiastka, przy którym nie traci on swej chemicznej tożsamości.

Dekstryna Substancja otrzymywana w wyniku podgrzewania skrobi. Można nią zastąpić gumę arabską, czasem stosowana jako substancja wiążąca w akwarelach.

Druk wypukły Jedna z technik graficznych, w których rycina powstaje przez odbicie farby

nałcza drewn

DwLwi¹

powsta.

z różł ba^v. *

Dyfra« r

Świat-' lub kilka

Ema ia

płytę* na na

w W.SO

Ema ia

pc-.s-lub ć' staiow

a nas**

Emuię

czynn przez w za a

Emuls

skłac nie rr. z woc natura

Enkaus

poleca, pigme w gcra

na zas koloró-

Enzym

kata rea-:c

Estry

są cii na ogc w woc.

Farba

w wyⁿ