3 (1106)

[List 3]

W-wa, 28 luty, poniedzial., 83

No i - Proszę Pań - jak to bywa: najazd zawałowych bab, mnie jako już k szego przesunęli z łóżkiem do „gajówki”. „Gajówka” (ma topole tuż za oknami jest „wyjściówką” na normalny oddział. Od razu mi zapowiedziano, że mogę chę dreptać po tym pokoju.

Radość wielka. Tylko wiedziałem (do tego zwrot „jak to bywa”), że w gajo przebywa ten, co mnie straszył oknem na całą noc. W gajówce są dwa łóżka. Wie: i on tylko. Okazał się od razu miły i uczynny. Wkręcił mi lampę nad głowę, dał pi do czytania (ale ja nic nie czytam, nie chcę, nie idzie mi). Powiedział, że on się prowadza na własne żądanie do domu. Zostawił mi swój kompot i jabłka. Wkrc -przynieśli mu ubranie i na chodząco, wyglądająco oknem (miał siłę) czekał na ż Chcieli go odwieźć karetką pogotowia, ale żona dzwoniła, że już jedzie taksówka Międzylesia zamówić sobie na jutro miejsce do rodzenia i z Międzylesia wstąpi po m

I tak w południe zostałem sam na reanimacji rekreacyjnej.

Kolumna dorycka też tu jest, ale wyobraża samotność. Zamiast złego ka sa - fotografie złotokapu htlematisu.

Drzwi w połówce otwarte do korytarza, widać kolorową zasłonę od moje^ dawnego pokoju. Czasem zamiga tam w szparze baba leżąca po mnie.

1

Spało się cudownie. Bez snów przykrych, prześladowczych. Nie pamiętam wet, co mi się śniło - co za ulga!

Myję się już sam nad zlewem, bo tu jest. Chodzę rzadko i króciutko, bo mi kołowacieją. Jem mało, bo się nie chce. Szansa na schudnięcie.

Przez pierwsze pięć dni nic nie jadłem (kilka łyżek zupy i łyżeczka sen cały czas). Tylko piłem wodę, piłem wodę. Dobierałem jej smaki. Prosiłem :