Tal). 15.1. Klasyfikacja brzegów morskich (wg lonina i in.)
Typy i rodzaje brzegów |
Przykłady brzegów |
1. Brzegi ukształtowane przez procesy tektoniczne i subaeralne, mało zmienione przez procesy litoralne | |
1.1. Pierwotnie rozczłonkowane |
rozczłonkowanie przez procesy tektoniczne (kanałowe, uskokowe) |
rozczłonkowane przez procesy erozyjne (limanowe, estuariowe, riasowe) | |
rozczłonkowane przez procesy glacjaine (fiordowe, szkierowe) | |
rozczłonkowane przez procesy wulkaniczne | |
1.2. Pierwotnie wyrównane |
nawiązujące do struktur fałdowych nawiązujące do przebiegu uskoków |
2. Brzegi ukształtowane głównie pod wpływem falowania | |
2.1. Wyrównywane |
abrazyjne zatokowe abrazyjno-akumulacyjne |
2.2. Wyrównane |
wskutek abrazji wskutek abrazji i akumulacji wskutek akumulacji lagunowej |
2.3. Wtórnie rozczłonkowane |
abrazyjne abrazyjno-akumulacyjne akumulacyjne |
3. Brzegi ukształtowane przez czynniki inne niż falowanie | |
3.1. Potamogeniczne |
delty przybrzeżne równiny aluwialne |
3.2. Pływowe |
watty |
3.3. Biogeniczne |
koralowe |
namorzynowe | |
3.4. Termoabrazyjne |
lodowe |
Źródło: Musielak S., 1997. Brzegi mórz i oceanów, [w:] Encyklopedia Geograficzna Świata, t. VII, OPRES, Kraków, s. 61.
zwłaszcza budowę zabezpieczeń powstrzymujących erozję. Ocenia się, że obecnie około 85% długości wybrzeża belgijskiego jest zmodyfikowane w ten sposób, w Japo nii około 50%, a w Wielkiej Brytanii prawie 40% (ryc. 15.3). W wielu obszarach przy rost powierzchni lądowej w ostatnich dziesięcioleciach dokonał się nie wskutek dżin łania procesów naturalnych, lecz osuszania płytkich zatok, budowy sztucznych wysp i półwyspów.
Hyc. 15.3. Strefa brzegowa silnie przekształcona przez działalność człowieka, Teł Awiw (fot. E. Migoń)
Falowanie jest najłatwiej dostrzegalnym przejawem ruchu wody w zbiorniku. Odbywa się pod wpływem wiatru1, którego prędkość jest spowalniana przy powierzchni lustra wody wskutek tarcia, co z kolei powoduje lokalne różnice ciśnienia. Ich skutkiem jest powstawanie nierówności lustra wody, czyli fal (ang. waves). W obrębie pojedynczej fali ruch wody odbywa się po kołowej lub zdeformowanej orbicie, a obserwowane zjawisko „przemieszczania się” fali jest odzwierciedleniem przenoszenia momentu pędu. Falowanie może być opisane kilkoma parametrami, z których najważniejsze są (ryc. 15.4):
• długość fali, czyli odległość pomiędzy sąsiednimi grzbietami;
• wysokość fali, czyli różnica wysokości między grzbietem a doliną;
• stromość fali, czyli stosunek wysokości do długości,
• prędkość fali, czyli tempo przemieszczania się grzbietu, oraz
• okres fali, czyli czas, w którym cząstka wody biorąca udział w ruchu falowym wykona pełne okrążenie po swojej orbicie.
Oprócz falowania wiatrowego w zbiornikach wodnych są wyróżniane inne rodzaje falowania, wywołane niejednorodnością ośrodka (różnicami w gęstości, temperaturze, zasoleniu itp.). Ich rezultatem są Izw. fale wewnętrzne, nie mające istotniejszego znaczenia geomorfologicznego.