3 (91)

IM PKOAGOGIKA 8POLI MZNA ŚRODOWISKOWA I R07.d7.U1ll

■"i i - ■ • / v w i s ( o s c i, w której tkwią zarówno tradycje, jak i dążenia, przeżytki

I    możliwości,

U' '/nu <■ punktów widzenia pedagogiki społecznej i innych nauk o wychowaniu

i vi.1/nr Zarówno socjologia, jak i filozofia wychowania są gałęziami nauk i * • •» «-• N < /nyiii Stosowanie metod tych nauk, poszukiwanie uogólnień różnią je u i|h.ird/irj od pedagogiki społecznej.

1’nl.igogika społeczna w przeciwieństwie do socjologii wychowania zajmuje się pi /> biegami i sposobami poczynań wychowawczych i rolą środowisk w związku

v irm jednostek. Wychowywanie jak celowa funkcja grup społecznych, rozpa-

II    \ w.mn przez socjologię na tle życia grup i zachodzących przemian w ich struktu-

i ‘ Interesuje pedagogikę społeczną tylko jako wynik badań socjologicznych, do-....... I v, lecz nie wchodzący w zakres jej dociekań własnych.

I ilo/olia wychowania wnosi do pedagogiki społecznej ogólne poglądy, otrzymu-|ip i ul niej sformułowanie wielu zagadnień, dotychczas w filozofii nie uwzględnionych,

I )/.icje wychowania, należące do nauk historycznych, interesują pedagogikę spo-I'' zn.|, gdy przedstawiają nie tylko doktryny pedagogiczne, lecz i praktykę wy-' Iłowania kształtującą się nie tylko pod wpływem doktryn. Pedagogika społeczna wnosi do historii pojęcia przez siebie wypracowane, które wpływają na poszukiwanie czynników kształtujących myśl i działanie, dostrzeżonych z punktu widzeniu pedagogiki społecznej.

W zakresie praktycznych nauk o wychowaniu pedagogika społeczna w porów-n.miu z. tzw. pedagogiką ogólną ma szerszy zasięg zainteresowań, traktuje szkołę |.ilu> jedną, nie zawsze najważniejszą instytucję wychowującą, częściowo tylko /M|tnuje się dydaktyką (zwłaszcza dydaktyką dorosłych), obejmuje sposoby nie i vlko wprowadzania i uczenia, lecz również przemiany środowiska, w którym odbywa się działalność wychowawcza.

Teoria wychowania fizycznego wraz z higieną dostarczają pedagogice społecz-ncj danych o rozwoju fizycznym w okresach dzieciństwa, młodzieńczości i młodo-■ i. Nawzajem otrzymują wzorce społeczne bytu, konieczne dla osiągnięcia stanu uważanego za normalny.

Od psychologii wychowawczej pedagogika społeczna bierze wyniki badań nad in/wojcm i mierzeniem jego wyników, przy ich ocenie wnosi doświadczenia wlani / poszukiwań warunków umożliwiających i hamujących rozwój.

W zestawieniu z pedagogiką leczniczą pedagogika społeczna, korzystając z ba-i In fi nad zahamowaniami i skrzywieniami rozwoju indywidualnego, wprowadza dane o ich społecznych przyczynach, o możliwościach i sposobach zapobiegania lin I wyrównywania.

Korzystanie z nauk pedagogicznych nie wystarcza w ujmowaniu spraw wychowania przez pedagogikę społeczną. Zajmując się zarówno najwcześniejszymi (od por żęcia), jak I późniejszymi okresami życia (łącznie ze starością), pedagogika

poler zna musi sięgać bezpośrednio do nauk biologicznych i lekarskich.

W badaniach nad stawianiem celów wychowania i zasięgiem czynności wycho-awi zych pedagogika społeczna współdziała z nauką o moralności i polityce spo-l< i /.ncj, w zainteresowaniach środowiskiem społecznym włącza się do prac socjo-l< >gi i i demografii, zawsze wychodząc i powracając do wybranego punktu widzenia, • i stanowi o jej samodzielności i umożliwia świadczenia wzajemne.

Poszukując odmienności dyscyplin naukowych, należy pamiętać o ich związ-kieh i jedności w obrębie nauki, która wprowadza podziały tylko w celu umożli-'irnia pogłębionych badań i wypracowania metod najwłaściwszych w danych ikresach. Podziały nie wykluczają przenikania zagadnień, wspólności w poszuki-,miu prawdy, korzystania z wytworzonych narzędzi.

[•••]

> ROLA PRAKTYCZNA PEDAGOGIKI SPOŁECZNEJ

lak wszystkie nauki praktyczne pedagogika społeczna ukazuje możność przysto-• v.mia zdobyczy teorii do zaspokajania potrzeb ludzkich. Nie daje bezpośredni. li wskazań, tylko wiedzę o zasadach celowego działania. Do działaczy należy s< i.idome stosowanie zasad. Potrzebne są ku temu, prócz wiedzy, doświadczenie l.isne, wola i intuicja.

Zasady celowego działania, wypracowane w pedagogice społecznej, mają zna-. j#rnic nie tylko dla pracy społecznej i oświatowej, lecz również dla wielu dziedzin iy. u, w których wychowanie stanowi lub stanowić powinno jeden z czynników =>wi,itlomego oddziaływania. Dziedziny te są liczne i obejmują m.in. administrację 1.1 s tonalną i gospodarczą, organizację pracy, budownictwo, zapobieganie choro-....... i przestępczości, lecznictwo, sądownictwo.

Wykształcony pracownik społeczny staje do pomocy ustawodawcom i twórcom fila nów: organizatorom, architektom, lekarzom, sędziom, wnosząc wiedzę o po-litebnch człowieka i siłach, które mogą być powołane do ich zaspokajania, H -(". .obach wychowywania twórców i użytkowników urządzeń istniejących i wy b hi/.mych.