Zastosowanie mikroprocesorów w urządzeniach energoelektronicznych powoduje zastąpienie sprzętowej realizacji układów sterowania i regulacji przez odpowiednie oprogramowanie, zwykle uniwersalnych systemów. Stwarza to następujące dodatkowe możliwości w odniesieniu do rozwiązań stosowanych uprzednio:
— Struktura i budowa są niezależne od zadań realizowanych przez układ i mogą być wykonane wg jednolitej koncepcji.
— Funkcję układu energoelektronicznego określa program, który w znacznym stopniu nie zależy od sposobu realizacji sprzętowej i może być przygotowany w trakcie projektowania urządzenia.
— Korekta właściwości regulacyjnych w czasie rozruchu i eksploatacji urządzenia nie wymaga ingerencji w obiekt fizyczny (zmiany w regulatorach); zmianę algorytmu sterowania przeprowadza się przy użyciu odpowiedniego programu.
— System mikroprocesorowy umożliwia rozwiązanie złożonych problemów regulacyjnych, które przy wykorzystaniu innej techniki są niewykonalne lub trudne do zrealizowania.
Istota pracy przekształtników energoelektronicznych polega na dwustanowych (włączony, wyłączony) przełączeniach przyrządów półprzewodnikowych mocy. Mikroprocesory są w pełni dostosowane do tych warunków pracy. Zastosowanie w układach sterowania elementów o wielkiej skali integracji, takich jak LSI i VLSI, zmniejsza liczbę podzespołów i połączeń przewodowych oraz punktów połączeń, co ogranicza oddziaływanie zewnętrznych zakłóceń (np. pól elektrycznych i magnetycznych), zmniejsza możliwości przerwania połączeń wskutek uszkodzeń mechanicznych i w związku z tym zapewnia większą niezawodność pracy.
Systemy nikroprocesorowe w układach energoelektronicznych realizują kompleksowe zadania logiczne i funkcje arytmetyczne. Koszty układów sterowania budowanych w tej technice nie odbiegają znacznie od kosztów układów analogowych. Należy przy tym mieć na uwadze zdolność tych systemów do