40 (188)

ATF

dzić, prwn. ayy_tXo)'l>.

aiyrvÓ£sę, ejto:, ev, ^ai^l ob-lituiący w kozy, oupea, II. Iłom. 22, 12. lecz iuż Bar na lepiey tu czytał ayptvÓ£VT-a.

aćysvofZ£uę, £wę, 6, i aiysvo-poę, ov, (v£p:w) pasący kozy; lecz aiyrjopoę j3oravy), Anul. Br. 2. p. 265. przez kozy spasiona, zjedzona.

Aśysyruę, Atyeyńrnęy w r. "z. Asysv7jTsę, Aiy.rvaToę, ten, który iest rodem z Eginy (Asys-va, vi,') Egińczyk, egiński, z Eginy pochodzący, mieszkaniec Eginy; a'sysvasa, tuil. aiysva7a albo aiy.yaia i[j.Tzo).ri, właśc. egińskie towary, gdzie rozmaite przedawano rzeczy, ztąd o gól. towary rozmaite, A\yivr,-T'xóę, do Egińczyka czyli do mieszkańca Eginy należący. Inaczey piszą także AsysyaToę i A.\ytńr,rtxóę. .

AiytvoircóAr,ę, cu, 6, właśc. kupiec przedaiący egińskie towary, kupiec handluiący ro-zmaitemi towarami.

asyto%oę, (aiysę, tyu>) tszy-maiący lub trzymaiąca egidę czyli tarczę asyśę zwaną.

A:yiitav, <xvoę, 6, Aegipan, Kozopan, przetłumaczenie nazwiska lac. Stlcanus.

aty!7ró§v7ę, ou i 6, (7rouę) raa-iący kozie nogi, TI. Hom. 18, 2. 37. Inaczey asysirouę, o%oę.

aiytitupoę, ó , właśc. kozia przenica, podług domysłu Spreng. eryngium marilimum lub campeulre Lin. mikolaiek morski albo polny, podług innych gatunek wiłżyny (o-nonis Lin. )

otiytę, tooę, u AU. 'tooę, ■}„ n Hora. i IIes. tarcza strasząca nocą, piorunami i błyskawicą, którą Wulkan dla Jow isza u-kul a którą iednak także Mi-nerwa i Apollo niekiedy noszą. Tarcza ta opisana iest II. 5, 738. od aio-trw; 2)burza powsta-iąca z wstrząsania tarczy, w tatr albo wicher powstaiący przy iey wstrząsaniu, równie od aśaaw; 3}>- (od as'£) kozia skóra, kożuch z kozicy skóry, skórzany pancerz; 4) żółta biel druga czyli część drzewiasta blizko rdzenia, iak np. w sośnie albo w sw ierku, rrcu-xr,; 5) bielmo na oku.

Air

pobrzeże, nadbrzeże , Iłom.

aiyfotAwJyję, 'tę, przy brzegu znayduiący się.

aśy(3aTv;ę, ó, (a;?, ^ątvo>) skaczący na kozy: poiezdzaią-cy czyli zapladniaiąey kozy. wyr. przintwy kozłów , kozo-pasów, Pana, Jąc. A. P■ P-739.

ąiyUfioetę,. rj, (|3ócrcę) kozia pasza, kozie pastwisko.

a.iyi(io7XQę, ov, ((3óaxo>) karmiący kozy.

aiy.^6rr,ę, ftO, ó, (fior-ńę) karmiący kozy , dostarczający im paszy.

aiyćfioToę, ot, (3Ó7xg() przez kozy spasany, Odyss.

atyćSioy, tó, zdr. od as£» kozi ątk o, tmv aiy!0!cov o^ztv, kozłem trącić.

cu.y.ftotco-ńę.tc, i asysocóor/ę, £ ; maiący postać tarczy aiycc zwaney.

asyt&aAoę, ó, sikora, pnrns-. inaczey asysSosAyję, i asysSaA-

(xiyi%oę, tnd. aiywSoę i ai-ysa^oę-, ó, nieiaki ptak robiący gniazdo swe w cierniskac.li. podobno fringilla Ihiaria Lin. zięba czeczotka Juni/z.

cuyixvr)[xoę, 0'j,(x'jri,p.'fi) maią-cy kozie łytki albo golenie, kozionogi.

aiysxop£uę, fwę, o, (xop£vvu-y.i) nasycaiący czyli karmiący kozy; 2) nieiakio dawne pokolenie pasterskie a Atheń-czyków.

aiytAfij', moc, (as!;, A.Etirw) w zn. picrwotn. dla samych nawet kóz niedostępny, ztąd spadzisty, przepaścisty, tcętpv), II.

aiysAoę, vj, roślina, którą kozy ieść lubią, podług domysłu Spreng. G. der. Iłot. p. 81. koniczyna.

asysAw,^, o)Tcoę, u poet. orcoę, 6, gatunek owsa; 2) aegilops ocala Lin. ościec iaiowaty B. A. Tfieophr. pl. 4, 17. 8, 8. II. Diosc. 4, 839. 3) ucenu slerilis Lin. owies płonny B. A. Nic. ther. 857. 4) kąkol wyrastaiacy między ieczinie-niein, Gul en. 5) quęrcus aegi-lops Lin. dąb knoprowy B. A. TAeop/tr. h. pl. 3, 7. 6. 6) wrzód w wewnętrznym kącie oka nad punktami placzowemi , który łatwo w listu i ę zwykł przecho-

AU    37

aśysczoę, o, zdr. od a??, koźlę, koźlątko.

aśyAacsę, u Dor. zam. as-yArźrtę, po skr. asyAaę, avroę.

aiyA*!, tj, połysk, blask, od słońca lub xiężyca, tud. od miedzi, Iłom. Afuzr) aiyArj, Od. 6, 45. czyste światło dzienne, rów nie o dziennem świetle ma Bind. N. 1, 54. przenoś, o blasku moralnem, iasność, świetność, wspaniałość, zaszczyt, sława, iro^wy, Pind. Od. 13, 49, sława z szybkości w nogach; rzecz wydaiąca światło, pochodnia, Soph. Oed. T. 208. (Aaw, yAa&), ayAaóę, yAaua-7U>, yAauxóę, yXr,vr,, Asu77w, A£uxóę. )

alylrttię, raca, £v, połyslcu-iący się, iasny, u Hom. o O-lympie.

atyA/irr/ę, ou, ó , rozsyłacz światła albo promieni, błys-karz czyli rzucaiący blask lub błyskawice, o Apollinie.

atyAoyayyję, ię, (^a(V0{xai) rzucaiący światło.

aiyopa-ryjęj ó, t. c. u daicn. aiy.E/Sarr/ę.

asyopo7xoę,.ov, <xeyo[iorr,ę, o, t. c. atysj3oaxoę i t. d.

asyoy£vr)ę, tę, (ytvoę) ten, który iest koziego rodu.

aśyó^opoę, ov, ( 5ooa ) ten, który iest zkoziey skóry.

asyoSvśAv)ę,ou, 6, (S^tjA^) ko-zodoy, caprimulgus europąeus Lin. lelek pospolity Junt.*.

asyo^yjpaw, (3Y,paw) polować na kozy, Ael.

aiyox£paę, aroę , to, kozi róg ; roślina Irigonella foc-muii graecnm Lin. boża trawa Syr. koziorożec pospolity B. A.

aiyox£p£uę, ewę, tud. atyixt-pwę, w, koziorogi; 2) ó, koziorożec, capricornus.

aiyox£^aAoę, ó, kozioglów, iakiś ptak.

aiyoAE^poę, ó, kozimór, kozia zaraza, ziele kozom szkodliwe, podobno azalea pon-lica Lin. nzalya żółte bagno B. A.

atyiytlrię, tę, (_[xi\oę) maiący kozie członki.

aśys>vopt£uę, £wę, o, t. c. as-yivojXtvę i aiyfrófioę, kozopas.

atyonóy.oy, tć, kozie pastwisko, kozia trzoda.

OLtyovófioę, oj, t. c. atyi-jo-