u**?
i cX~cvjjtCćtC5
mianowicie chrząstka jest otoczona błoną utworzoną z tkanki łącznej zbitej, w części wewnętrznej silnie unaczynionej. Błona ta zwie się ochrzęstną . Ochrzęstna zawiera dużą ilość niezróżnicowanych komórek mezenchymatycznych, które przekształcają się w komórki chrząstkotwórcze i zaczynają wytwarzać substancję międzykomórkową chrzestną. W ten sposób zachodzi wrastanie chrząstki od zewnątrz od ochrzęstnej. Warstwa ta^ nazywa się warstwą chrząstko twórcza^ . Ochrzęstna zachowuje zdolność tworzenia chrząstki przez długi okres także po zakończeniu wzrastania chrząstki.
W razie uszkodzenia, np. złamania, aczkolwiek zdolności regeneracyjne -chrząstek sa^ słabe, może ona na nowo wytwarzać tkankę chrzestną. Ochrzęstna spełnia poza tym ważną rolę w odżywianiu chrząstki.
Od naczyń ochrzęstnej na drodze dyfuzji przenikaj do komórek chrzestnych, zamurowanych w jamkach istoty międzykomórkowej, substancje odżywcze. Chrząstka szklista pomimo znacznej twardości i elastyczności zawiera dość dużo wody, co znacznie ułatwia procesy dyfuzyjne. Chrząstki szkliste występują^ w wielu miejscach w ustroju człowieka, tworzą one powierzchnie,,,, stawowe (tu kość 'nie ma okostnej), jako części przymostkowe żeber oraz w drogach oddechowych (patrz tab. 6).
2. Chrząstka sprężysta
o Różnica między chrząstka^ szklista^ i sprężystą polega ~na rodzaju włókien występujących w jej istocie międzykomórkowej.
Występują tu przede wszystkim włókna sprężyste, które przebiegaja^ we wszystkich kierunkach tworząc gęste sieci. W okach tej sieci znajduj się hec' komórki chrzestne zgrupowane po kilka. Ogólna liczba komórek jest
|v/fW znacznie większa niż w chrząstce szklistej.
° Chrząstka sprężysta - nie -ulega- kostnieniu. Dzięki dużej zawartości oui m- i, włókien sprężystych ma żółtawą barwę.
nDfl~" Występuje ona w małżowinie ucha, trąbce słuchowej i w niektórych
chrząstkach krtani uW 3. Chrząstka włóknista
0 zawiera nieznaczną ilość bezpostaciowej, galaretowatej, zasadochłonnej sub-stancji podstawowej , dlatego też włókna Jdejorodne tworzące główny zrąb tej chrząstki są wyraźnie widoczne w postaci grubych pęczków (przebieg ich jest bardzo zmienny, zależny od miejsca występowania chrząstki), pomiędzy którymi występują zgrupowania komórek chrzestnych nie mających wypustek. Komórki te są otoczone torebkami i układaja^ się najczęściej w szeregi. Otacza je torebka chrzestna utworzona z istoty bezpostaciowej.
W tym typie chrząstki przewęża znacznie nad .siarczanem chondroityny ilość włókien kolagenowych.
Chrząstka włóknista występuje w chrząstkach między kręgowych, w spojeniu łonowym i w niektórych wdęzadłach
i — i i
f cu.u<~ ^
— iM-CJc ^
- LUUSULĆ Lo IM- / USjC/iU. <-CX ' i. (0.f fc- ytf '
XX
u. 1
lQr','trSCicC&