2.9. SPAWANIE ŁUKOWE ELEKTRODA TOPUWA W OSŁONIE 6AZ0WEJ (MAG I MIG) 41
Jednym z kierunków rozwoju metod MIG/MAG jest uzyskanie procesu spawania o dużej wydajności (TIME, Rapid Melt i Rapid Arc) przez zwiększenie natężenia prądu, napięcia łuku i prędkości podawania drutu. Jest to zwykle spawanie w pełni zmechanizowane, realizowane w zasadzie w pozycji podolnej ze względu na dużą objętość ciekłego jeziorka metalu. Wydajność stapiania dochodzi do 30 kg/h, więc te warianty metody MIG/MAG konkurują ze spawaniem automatycznym lukiem krytym.
Dtuaiiui nin n
rTowaoraca drutu
Spawanie: drutami
splecionymi
drutem
podwójnym
obracającą się drutem w układzie dyszą przeginanym tandemowym
fcrmk 2.19. Spawanie węskoszczelmowe metodą MAG: a) sposoby podawania spoiwa [I8L b) przekrój poprzeczny złącza wąskoszczafinowego płyty o grubości 100 mm
Zwiększenie wydajności spawania metodami MIG/MAG przynosi również tzw. spawanie wąskoszczelinowe, którego zasadę przedstawiono na rys. 2.19a. Aby uniknąć przyklejeń stopiwa do ścianek spawanych płyt, co jest częstą wadą wszystkich metod wąskoszczelinowych, koniec drutu (lub dwóch drutów) jest kierowany na ściankę.
Proces MIG/MAG jest także stosowany do lutospawania łukowego, w którym brzegi łączonych elementów przygotowuje się jak do spawania, natomiast proces łączenia odbywa się według zasad lutowania twardego, tzn. materiały łączone nie ulegają stopieniu. Lutospawanie MIG/MAG stosuje się obecnie do łączenia cienkich (g < 3 mm) elementów stalowych ocynkowanych galwanicznie (np. blach karoserii samochodów) i aluminiowanych, do spajania stali wy-sokostopowych i materiałów różnoimiennych, np. stali z miedzią. Uzyskuje się spoiny o dobrej jakości, gładkie, estetyczne, o małej SWC, ponieważ ilość ciepła niezbędna do stopienia spoiwa o temperaturze likwidusu w przedziale 850+ +1050°C jest mała. Do lutospawania wyrobów ocynkowanych stosuje się drut lity wykonany na bazie miedzi o oznaczeniu CuSi3, CuSiMnl, CuSiMnlAll,5, CuSi3Mn7, a do wyrobów aluminiowanych - CuA18 i CuSi3Mnl. Gazem osłonowym są mieszanki Ar+ (1+3%) CO2, Ar+ 1% O2 lub niekiedy argon [34, t. 2].