Limfopoeza
Limfocyty wywodzą się z komórek tkanki łącznej siateczkowatej, które dzieląc się kilkakrotnie, dają w końcowym efekcie komórkę zwaną małym limfocytem.
W uproszczonej sekwencji wygląda to następująco: komórka siateczki - lim-foblast - limfocyt średni - limfocyt maty.
Limfocyty krwi obwodowej odpowiadają _w tym schemacie etapowi średniego limfocyta tkankowego, w warunkach prawidłowych bowiem limfoblasty nie wydostają się do krążenia ogólnego.
Limfocyty, jak wskazują pewne obserwacje, mogą stać się punktem wyjściowym do tworzenia się histiocytów oraz komórek plazmatycznych. Odróżnia się dwie populacje limfocytów^:
1 imfocytykrótkożyjące (4-5 dni) limfocytydługożyjące (do 100 dni).
Pierwsze z nich maj a^ pochodzić z grasicy i szpiku kostnego, drugie - z pozostałych narządów- limfatycznych (węzły chłonne, śledziona). Limfocytom krótko żyjącym przypisuje się zdolność wielokierunkowych przekształceń w inne elementy komórkowe;
limfocyty długo żyjące stają się komórkami immunologicznie kompetentnymi i ich funkcja jest związana z procesami immunologicznymi ustroju.
Geneza m o n o c y t ó w jest rozmaicie interpretowana i niejednorodna, gdyż część z nich powstaje w szpiku kostnym, pozostałe natomiast pochodzą z komórek tkanki łącznej siateczkowatej lub też sat oderwanymi od podłoża komórkami brzeżnymi naczyń krwionośnych włosowatych i zatokowych. Komórki macierzyste monocytów nazywamy monob 1 astami, które po wielu przekształceniach przechodzą w monocyty.
Czynność tkanki mięśniowej (textus muscularis) polega na kurczeniu się i rozkurczaniu jej komórek. Jest więc ona składnikiem czynnym układu ruchowego człowieka i zwierząt.
Ze względu na właściwości morfologiczne i fizjologiczne tkanki mięśniowej da się ona podzielić na:
1) tkankę mięsniow^ą gładką, -
2) tkankę mięśniową szkieletową (poprzecznie prążkowaną),
3) tkankę mięśniową poprzecznie prążkowana^ serca. -
Tkanki mięśniowe gładka i serca sa^ w swej czynności niezależne od woli człowieka.