44

52. Budynek dworca kolejowego w Skierniewicach

torem połączenia kolei zakaukaskiej z władykaukaską i całym systemem imperialnym.

Julian Eberhardt (1866—1939), budowniczy kolei w Królestwie Polskim, a następnie kierownik oddziału budowy kolei ussuryjskiej. Po powrocie do kraju brał udział w pracach związanych z przebudową warszawskiego węzła kolejowego. W Polsce niepodległej został wiceministrem, a następnie kierownikiem Ministerstwa Komunikacji.

Józef Nowkuński (1868—1952) od 1905 roku kierował studiami, projektowaniem i budową kilkunastu linii kolejowych na terenie carskiej Rosji. Po Rewolucji Październikowej został mianowany naczelnym dyrektorem rozbudowy kolei w Związku Radzieckim, a w Polsce odrodzonej kierował budową magistrali węglowej Śląsk—Gdynia.

Albert Czeczott (1873—1955), absolwent, a następnie profesor Instytutu Inżynierów Komunikacji w Petersburgu. Jeden z wybitnych pionierów w dziedzinie budowy parowozów. Obok działalności naukowej i pedagogicznej, w latach 1898—1922 pracował w służbie mechanicznej kolei rosyjskich oraz kierował biurem konstrukcyjnym Putiłowskich Zakładów Budowy Parowozów. Położył zasługi w rozwoju przemysłu budowy taboru kolejowego w Polsce niepodległej w okresie międzywojennym i po 1945 roku.

Oprócz wymienionych, wielu innych Polaków odegrało doniosłą rolę w projektowaniu, budowie i eksploatacji rosyjskich kolei żelaznych, a także w kształceniu wysoko kwalifikowanych specjalistów kolejnictwa, wśród nich profesorowie: Kazimierz Cegliński, Józef Gieysztor, Ignacy Januszewski i Mikołaj Jastrzębski oraz inżynierowie Tadeusz Baniewicz, Ignacy i Tadeusz Ciszewscy, Janusz Ziemowit Jan-

53. Złącze szynowe

54. Wózek do sprawdzania stanu toru

kowski, Ignacy Jasiukowicz, Julian Majewski, Sta* nisław Olszewski, Andrzej Pszenicki, Bronisław Skupniewski, Seweryn Smolikowski, Szymon Stępkowski, Stefan Sztolcman, Tytus świeściakowski, Aleksander Tomaszewski i Tadeusz Węgrzynowicz, a także wybitni administratorzy Robert Ceceniowski oraz Antoni Dunin-ślepść.

44