44 (219)
Ryc. 96. Szabla typu polsko-węgierskiego Z rękojeścią półzamkniętą z XVII w.; MWP
Ryc. 97. Głownia miecza Jana Zamojskiego hetmana wielkiego koronnego w latach 1581-1605; na głowni m.in. herb „Jelita"; MWP
Ryc. 98. Miecz ceremonialny; dar papieża dla króla Jana III Sobieskiego; W
Ryc. 99. Miecz podarowany hetmanowi kozackiemu Konaszewiczowi-Sahajdacznemu, zm. 1622, przez królewicza Władysława, późniejszego króla Władysława IV; zwraca uwagę fantastyczny kształt rękojeści
Ryc. 100. Rękojeść i górna część głowni miecza z ryc. 99; widoczny napis dedykacyjny na zastawie
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
24 (436) Ryc. 55. Szabla zachodnioeuropejska z rękojeścią zamkniętą z XVII w.; MWP Ryc. 56
25 (420) Ryc. 55. Szabla zachodnioeuropejska Z rękojeścią zamknięta z XVII w.; MWP Ryc. 56
32 (309) Ryc. 74. Powiększenie rękojeści szabli Ryc. 75. Szabla typu węgiersko-polskiego z końc
33 (328) Ryc. 74. Powiększenie rękojeści szabli Z ryc. 75 Ryc. 75. Szabla typu węgiersko-polski
34 (275) Ryc. 76. Szabla typu węgiersko-polskiego z końca XVI — pocz■ XVII rękojeść otwart
35 (259) Ryc. 76. Szabla typu węgiersko-polskiego z końca XVI — pocz. XVII rękojeść otwart
65 (121) Ryc. 135. Szabla polska ozdobna z XVIII w.: rękojeść zamknięta typu tradycyjnego;
66 (120) Ryc. 135. Szabla polska ozdobna z XVIII w.: rękojeść zamknięta typu tradycyjnego;
44 WSZECHŚWIAT Ryc. 3. Drozd śpiewak (Turdus ericetorum). z 5 opierzonymi już młodymi znaleźliśmy w
56 (161) Ryc. 117. Szabla z głownią „batorówką“ i monogramem „SAR‘‘ na oprawie: MWP Ryc. 1
57 (159) Ryc. 119. Szabla z drugiej połowy XVIII w., z rękojeścią otwartą; na rękojeści
69 (113) Ryc. 143. Szabla polska z XVIII w.; rękojeść pólzamknięta z paluchem, niewidoczny
86 (117) Ryc. 174. Szabla gen. J. H. Dąbrowskiego w typie „kościuszko wki“: MWP Ryc. 175.
0000030(2) Ryc. 96. Zapis prosty.i. i Ryc. 97. Zapis pośredni. Ry<. 98. Zapis
43 (215) Ryc. 92. Dekor na glou Ryc. 91. Szabla polska z rękojeścią zamkniętą, z XVII w.; na głowni
44 (305) Ryc. 103. Plan grodu w Aggersborgu w Jutlandii Według E. Oxenstierny (1959, s. 211). Skala
więcej podobnych podstron