47 (191)

KRAKÓW

kościół Mariacki

m H-i	TtI		il	L i	i
u	jJ	.■ 1		uh ŁŁi	r
		f * * *7	LJ

Kiedy na krakowskim rynku rozlegają się dźwięki znanego w całej Polsce hejnału, oczy wszystkich kierują się w stronę wieży drugiego, po katedrze wawelskiej, najważniejszego kościoła Krakowa. W jego wyglądzie i położeniu już na pierwszy rzut oka widać asymetrię. Bazylika mariacka (tytuł ten nadał świątyni w 1962 r. papież Jan XXIII) jest usytuowana skośnie w stosunku do osi Rynku Głównego. Wynika to z faktu, że wybudowano ją jeszcze przed lokacją miasta. Ślady niewielkiego romańskiego kościoła zachowały się 2,6 metra poniżej poziomu obecnej posadzki. Tym, co najbardziej zwraca uwagę, są dwie nierównej wysokości wieże. Wyższa (81 m), bardziej zdobna, stanowiła strażnicę miejską, natomiast nizsza (69 m) była dzwonnicą.

Wykonany z lipowego drewna olbrzymi gotycki poliptyk powstawał 12 lat. W środkowej szafie przedstawiono zaśnięcie Najświętszej Marii Panny, a na skrzydłach bocznych sceny z życia Jezusa i Maryi.

ołtarz WRa Stwosza

Legenda mówi, że wieże kościoła Mariackiego stawiało dwóch braci. Starszy szybciej skończył budowę, ale zorientował się, że wieża młodszego ma solidniejsze fundamenty i może być wyższa, a co za tym idzie - większa też będzie sława jej budowniczego. Zgładził więc brata i szybko zakończył jego dzieło. Wkrótce potem, dręczony wyrzutami sumienia, popełnił samobójstwo.

Dość mroczne, gotyckie wnętrze kryje wiele wspaniałych barokowych ołtarzy rozmieszczonych symetrycznie. Długa na 81 i wysoka na 28 metrów nawa główna ozdobiona jest wspaniałą polichromią Jana Matejki. Najcenniejszym zabytkiem kościoła Mariackiego jest ołtarz Wita Stwosza.

47