494 495 (2)

dzeniach telewizyjnych, w których źródłem sygnału są przetworniki elektronooptyczne, mające oporność wyjściową rządu mega-omów, dynamiczny zakres urządzenia można rozszerzyć stosując tzw. układy korekcji przeciwszumowej.

Zasada działania korekcji przeciwszumowej polega na tym, że oporność R_wtJ obwodu wejściowego wzmacniacza (rys. 9-20a), która

b

Rys. 9-20. Korekcja przeciwszumowa

a — układ blokowy; b — charakterystyki czestotllwoSciowo wzmacniacza z prostą korekcja przeclwszumową

ł — urządzenia wejściowego, 2 — stopnie korekcyjnego; i — całego wzmacniacza

jest opornością obciążenia źródła sygnału, wybiera się nie ze W2ględu na otrzymanie dobrej częstotliwościowej lub przejściowej charakterystyki układu wejściowego (w tych warunkach oporność R_wt, powinna być mała, rzędu kilkuset lub kilku tysięcy omów), a przyjmuje się ją wielokrotnie większą — rzędu kilkudziesięciu tysięcy lub kilkuset tysięcy omów.

Przy takiej wartości R_wt) napięcie sygnału na wejściu wzmacniacza w zakresie dolnych częstotliwości rośnie prawie tyle razy ile razy wzrasta R_veI. Napięcie szumów cieplnych obwodu wejściowego przy tym prawie nie wzrasta, gdyż jest ono proporcjonalne do pierwiastka kwadratowego z czynnej składowej oporności obwodu wejściowego, która szybko maleje wraz ze wzrostem częstotliwości. W wyniku stosunek sygnału do szumu silnie wzrasta, co zwiększa dynamiczny zakres urządzenia.

Jednakże przy dużej wartości R_wei charakterystyka częstotliwościowa obwodu wejściowego wzmacniacza staje się opadająca, poczynając od częstotliwości kilku kiloherców do kilkudziesięciu kiloherców, ze względu na wpływ pojemności wejściowej C_w,_t oraz w celu otrzymania poziomej charakterystyki częstotliwościowej urządzenia w paśmie do kilku megaherców koryguje się ją za pomocą jednego lub kilku stopni korekcyjnych, których wzmocnienie wzrasta wraz ze wzrostem częstotliwości zgodnie z wymaganą zależnością.

Stopnie korekcyjne mają niekiedy współczynnik wzmocnienia mniejszy od jedności na dolnych częstotliwościach i dlatego szumy własne stopnia następującego za układem korekcyjnym, przy małym poziomie sygnału na jego wejściu mogą zmniejszyć zysk wynikający ze stosunku sygnału do szumu. W celu uniknięcia tego przed stopniem korekcyjnym lub stopniami korekcyjnymi umieszcza się jeden lub kilka stopni szerokopasmowych, podnoszących poziom sygnału (rys. 9-20a).

Układy korekcji przeciwszumowej dzielą się na układy prostej korekcji przeciwszumowej i układy korekcji złożonej. W układach prostej korekcji przeciwszumowej nie wprowadza się do obwodu wejściowego wzmacniacza elementów dodatkowych, lecz zwiększa się tylko oporność R_wtf, jak to już omówiono uprzednio. W celu skorygowania powstających w tym przypadku zniekształceń górnych częstotliwości oraz zmniejszenia czasu ustalania się urządzenia we wzmacniaczu stosuje się stopień, którego współczynnik wzmocnienia na górnych częstotliwościach rośnie proporcjonalnie do częstotliwości (rys. 9-20b).

Dwa układy stopni korekcyjnych dla prostej korekcji przeciwszumowej są przedstawione na rys. 9-21. W układzie z rys. 9-21a wzrost wzmocnienia wraz ze zwiększeniem częstotliwości osiąga się za pomocą szeregowego włączenia indukcyjności L szeregowo

495