4 (1023)

4

obliczyć ilość powietrza znajdującego się w przestrzeniach rniędzyziamowych. Przy intensywnym wietrzeniu masy zbożowej objętość tę przyjmuje się za jedną wymianę. Wymiana powietrza w ładowni powinna być częsta -20 do 60 razy na godzinę.

Porowatość ziania w dużej masie jest niejednolita. Zboże na dnie ładowni posiada mniejszą porowatość niż w górnej jej części.

Ze względu na różnice w ciężarze ziaren, ich kształtu i wielkości przy zsypywaniu zboża następuje samosortowanie się ziaren oraz ich zanieczyszczeń. Ziarna cięższe umieszczają się w warstwach środkowych, lżejsze oraz zanieczyszczenia lekkie po bokach pomieszczenia.

W czasie transporty na skutek wstrząsów cięższe ziarna i zanieczyszczenia ciężkie opadają na dno, wypychając do góry i na powierzchnię lżejsze ziarna i zanieczyszczenia. Samosortowanie powoduje, że zboże jako całość staje się niejednolitą masą i dlatego w różnych miejscach masy zbożowej może następować różna intensywność przemian.

Ziarno zbóż jest złym przewodnikiem energii cieplnej. Wilgotność posiada duży wpływ na przewodnictwo cieplne. Im większa jest wilgotność, tym większe jest przewodnictwo cieplne.

Złe przewodnictwo cieplne masy zbożowej- posiada dodatnie i ujemne znaczenie. Zboża, powoli ogrzewając się* przejmują z trudem z zewnątrz energie cieplną i z trudem ja oddają. Stroną dodatnią jest powolne przyjmowanie energii cieplnej, zaś strona ujemna -powolne ochładzanie się zboża. W związku z tym istnieje potrzeba dobrego wietrzenia zboża i jego przesypywanie. Higroskopijność zboża jest spowodowana:

•    porowatością masy ziarna,

•    kapilamo -porowata struktura ziarna.

Na skutek wchłaniania pary wodnej i cieczy ziarna zwiększają swoja objętość, pęcznieją i z czasem przy odpowiedniej wilgotności ziarna przyspieszać jego proces życiowy, związany z jego dalszym wydzielaniem wody I energii cieplnej. W konsekwencji doprowadza to do zagrzania się części lub całej masy zboża. Najbardziej higroskopijny w ziarnie jest zarodek i jego sąsiedztwo, a najmniej -łuska i bielmo. Procesy fizjologiczne w ziarnie zaczynają się od zarodka I jego okolic. Dolna część ziarna najczęściej pokryta jest kapilarnymi włoskami skupiającymi i zatrzymującymi wilgoć.

Ze względu na trudności wymiany powietrza zawartego w przestrzeniach rniędzyziamowych wpływ wilgoci powietrza otaczającego na wewnętrzną masę ziarna jest powolny. Względnie szybko ustala się równowaga między wilgocią otaczającego powietrza i zewnętrzną masą ziarna. Przy przewozach morskich obserwuje się zawilgocenie przeważnie w górnych i zewnętrznych warstwach masy zboża.

Ziarna w czasie oddychania aerobowego wydzielają wilgoć i dwutlenek węgla. Intensywność oddychania, a zatem wydzielanie wody, jest uzależnione od