50
50
(1.2)
przy czym orientacja napięć u^i Ug, nie ma wpływu na ten rezultat.
fićwnanit (1.2) można bez trudu wyprowadzić z równania ('-1)I podstawiając u3 1 u^ - et = Uą - e.
2. Metoda prądów strunowych
Ponieważ niewiadomymi są prądy strun, czyli gałęzi antydrzewa, należy wybrać takie antydrzewo obwodu, aby zawierało źródło prądu (na ogól -źródła prądu), w celu ograniczenia liczby równań. Warunek ten spełnia, między innymi, dopełnienie drzewa, które posłużyło do analizy obwodu metodą napięć konarowych. Zbiór konturów podstawowych1, wyznaczonych przez struny antydrzewa {Rg, Cj> , jj > Jest zilustro
wany schematycznie na rysunku 2.$.
Rys. 2.6
Układamy równania wynikające z NPK dla czterech konturów podstawowych J£2 r JCgt wyznaczonych przez struny, których prądy są nieznane. Pierwszy składnik w każdym równaniu przedstawia napięcie odpowiedniej struny, które kładziemy ze znakiem +, pozostałe składniki, są napięciami konarów.
Napięcia konarów pasywnych dogodnie Jest orientować tak, aby ich znaki były zgodne ze znakami napięć strunowych:
^ C\
*6* a6Ł6 + ®7(16
(i6 “ *2 “ Łk " V** C "“1 + ®2
Podstawiamy dama, różniczkujemy równania (2.3) 1 (2.4), • następnie odejmujemy atronami (2.1), (2.2), dodajemy (2.3) i (2.4) oraz dodajeary (2.1) 1 (2.4). V wyniku tych przekształceń otrzymujemy trzy następują-oe równania:
*5 * zi-6 - j 3 0
212 + 2i6 - 2j z 0
V wyniku eliminacji prądów 12, 1^, ig, a mianowicie
4 1 J 1 1 .
równanie (2.3) przyjmuje postać
(2.5)
i6)d< = ®1
U2 * Łk * 4S “ Vdc * *1 " °2
(2.3)
2±k ♦ a 2* ♦
Zauwaisgr, &« równanie (2.5) w oozywtaty sposób wiąże się z równanien (1.2), płyt
'Komentarz*
A.) Widoczne jtit, ze równani • cbATtlctfljry*tycaaie 2 ♦ X ♦ 1 a O
każdy z konturów podstawowych zawiera ściśle jedną strunę antydrzewa#