54 (17)

i

108 Tryby adresowania

; 3 S

w

t -j

** N

<rj) _N

©

O

©

a

©

O

©

O

©

o

©

o

®

o

•

o

o*

©

«0

©

©

'T

rt

r>

W

04

H

O

o

©

_,

©

H

©

H

©

■H

©

©

H

©

©

•4

N

N

©

©

LP

IP

*

m

•0

01

04

*H

H

o

o

a

04

<X

W

X

CM

CM

X

C4

X

04

a

04

«

04

s

N

©

©

©

©

<y

«r

w

10

01

N

H

o

O

©

ro

a

Ki

ffi

ro

ca

w

©

ro

©

K>

©

ro

©

KJ

o-

N

©

©

©

©

<y

o-

ro

H

04

N

**

•4

o

O

w

■fr

o

<r

L>

<r

u

<r

o

*

o

*r

O

<r

o

*

N

N

©

©

©

©

<»

T

w

W

04

04

•H

w

o

o

O

©

o

LP

O

©

o

©

o

©

O

©

O

©

o

©

N

r*»

i£

©

LP

©

<T

*

w

rt

w

04

*•

H

o

o

U

©

Id

©

Id

©

Ui

©

Ul

©

u

©

Ul

©

u

N

N

©

©

©

©

f

w

ro

04

04

M

-4

o

o

U

0-

U

O*

U

N

li.

n

u

N

Ifc

fv

u.

N

u.

0-

N

«

©

©

©

<r

T

w

ro

01

04

-*

H

o

o

A

A

/A

/%

A

r\

lA

iA

r\

X

z

z

z

T

X

X

X

X

i

X

X

X

I

X

X

Ił'

U

O

L>

«

<1

5*

©

0-

©

©

*

w

CM

H

O

04

N

W

W

W

CM

"4

04

04

CM

04

04

04

04

04

04

V

V

\J

V

w

V

^v

V*

V

SJ

^w

w

V

N

*

©

<r

K)

04

*4

O

<0

©

N

©

©

*

ro

04

«r

<f

ty

to

ro

ro

ro

ro

W

ro

W

31-H LjO 4* M

AA A A AA /A

II XI X Ob. ©N O HH HO OO O

vv w V

h v»m ©n o

LJ ■H N

>-4 Lii ■H H

ułytuoui    *p*cj«ln«    bitÓW

5£

-    rejestr roboczy RO lub Rl; adres jest wtedy 8-bitowy, co pozwala na zaadresowanie tylko do 256 słów zewnętrznej pamięci danych; adres jest wysyłany przez port PO; port P2 może być wykorzystany jako wejście-wyjście (jeżeli nie ma zewnętrznej pamięci programu); dołączenie pamięci o większej pojemności jest w tym przypadku możliwe dzięki technice przełączania bloków (patrz punkt 3.1.2).

Adresowanie za pomocą DPTR i za pomocą RO lub Rl wykorzystuje się zwykle rozłącznie, pierwsze w systemach z zewnętrzną pamięcią programu i dużą zewnętrzną pamięcią danych, drugie - w systemach z małą pamięcią danych i bez zewnętrznej pamięci programu (zwłaszcza tam, gdzie port P2 spełnia funkcję wejścia-wyjścia). Jest też możliwe używanie rejestrów RO lub Rl, zamiennie z DPTR, do adresowania dużej zewnętrznej pamięci danych (również w systemach z zewnętrzną pamięcią programu). W takim przypadku konieczne jest wcześniejsze wpisanie do portu P2 bardziej znaczącego bajtu adresu. Robi się to za pomocą odpowiedniego rozkazu wejścia-wyjścia.

W rozkazach skoków możliwe jest adresowanie:

-    bezpośrednie, z adresem 16-bitowym;

-    bezpośrednie, z adresem 11-bitowym;

-    względne, względem PC;

-    pośrednie, sumą zawartości akumulatora i rejestru DPTR.

Bezpośredni adres 16-bitowy występuje w rozkazach skoku bezwarunkowego ŁJMP i skoku do podprogramu LCALL. Rozkazy te umożliwiają skoki w obrębie całej pamięci programu.

Rozkazy AJMP i ACALL mają 11-bitowy adres bezpośredni, wpisywany do bitów 0-10 licznika rozkazów. Dzięki tym rozkazom mogą być wykonywane skoki w obrębie jednej, bieżącej strony pamięci programu (o pojemności 2K), tzn. tej, na której jest umieszczony pierwszy bajt rozkazu następującego po rozkazie skoku.

Adres względny, podany w treści rozkazu jako 8-bitowy argument bezpośredni (przesunięcie), występuje w rozkazie SJMP i wszystkich rozkazach skoków warunkowych. Przesunięcie jest traktowane jako liczba ze znakiem w kodzie U2. Jest ono dodawane do licznika rozkazów (po pobraniu rozkazu), a zatem jest możliwy skok w obszarze pamięci o adresach od a — 128 do a + 127, gdzie a jest adresem pierwszego bajtu rozkazu następującego po rozkazie skoku.