56 (135)

AKE

AKE

skromność, niechlubli wość.

ar-ayt£&>, iak axaytiv, trapić, zasmucać, smutkiem albo boleścią nabawiać; w śr. for. smucić się, Iłom. .

axayp.źvoę,n,ov, zaostrzony, kończatym czyli szpiczastym uczyniony, Iłom. imsl. p. dok. bier. od słowa nieuż. b.xaCo>, ieden i tenże sam ma prwia-stek z vvyr. axri, axo>XY).

(Jj.xayo»') pierwiastek nieuż. do którego następniące odnoszą formy: cz. przyszł. óxa-yńno), II. Horn. Merc. 286. nieozn. 1. rixayoaa, npoet. a--/.ayoaa, nieoz. 2. r,xayov, a-xayz'iv, Horn.. trapić, zasmucać, obrażać. W zn. nieprzech. u //es. Th. 8G8. óxa^uv, za-smucony. W śr. for. nieozn. ■fixa.y0jJ.riv, b.xxyovxo, Horn. p. dok. ax-óyzjJ.ai, bez przyczyn-ka, axa.yrijj.at, Horn. axr,yi-3axat zam. r)xayfivxai, II. 17, 637. tr. bezok. axayri<?2rat, imsl. axr,yź[j.zvoę, i axayripzvoę, Horn. axxyztaxo zam. ^xa-ynvxo, II, 12, 179. u Jo?t. a-xayiaxo, zasmucać się, smucić się. (ayoę, ayojxat, acyw-f*0,

axz’avoę, 6, gatunek twardego owocu w łupinie podobnego do szecowicy.

axziojxat, u poet. zam. b.xi-ófj.at, hxztójxzvoę i axztajj.zvoę, II. IG, 29. Od. 14,383.

axztpzXójx'fię, ov, 6, t. c. częściej^- używ. axzpxzxóurię, Pind.

axźXru5oę, ov, (_xi\zv%oę~) bezdrożny.

ax£’A£uo-Toę,dv, (x£Aeuco) nie-nakazanj', dobrowolny, nie z nakazu lecz dobrowolnie dzia-łaiący.

ax£'Avcpoę,ov, Qxź).-jcpoę') nie-maiący skorupy albo łupiny.

axzvo^oĘia, rt, (z£vvj bóĘa) wolność od próżnego mniemania o sobie, od czynienia sobie marnych uroień.

axzvóooĘoę, ov, niemaiący próżnego o sobie mniemania, niemaiący próżnych uroień.

ax£vó<7-irou(Joę , ov, (xźvoę, G-aowri') nieczj^rniący próżnego usiłowania, nieubiegaiący się o rzeczy próżne, Cic. a-żćyÓ7Jcou5ov, to, pogarda rzeczy próżnych.

aX£VT7JTpę,OV, (x£VT£*w') nie-uklóty, nicklóty, niespiuany

AKA

szny, groźny, non cantcmnen-

dus.

azaraJ^auTTOę, ov, (xaxa-d>aów) nietknięty, nietykany, nietykalny, niedaiący sobą kierować.

óaara^rzToę, ov, psiw.—\J»e-xrwę, (xa.T<xtyiyu>') nienaganny-

axaTa^£UTToę,ov,(xaTa\|<su-8ojxat') nieskłamany.

axax£pya<7xoę,ov, (xarzpyx-^ojj.at~) niewyiabiany, nieobrobiony, nieukształcony, gruby i nieforemńy.

axar£vvaaroę, ov, (xax£uva-ę&)) nieuspiouy, czuwaiący.

axax'/?yóp7?xoę, ov , pslw. —;pYj'Twę, (xaxr/yop£a>) nieob-winiany, nieoskarżany, nienaganny.

axaxriynxoę, ov, (xaxv}j££w) nienauczony pierwszych zasad wiary, u P. K.

axaxtov, xó, okręcik, osobl. rozbójników morskich; 2) żagiel rozwinięty do pędzenia okrętów, ScJineid. Xe?i. Heli. G, 2, 27. żagiel główny, żagiel w ogólności: 3) puliar niaią-cy postać rzeczonego okręcika, iak xZ<pcę, xvji!3r_l, cymba. Zdr. od a*«roę.

axxxtoę, 6, wielki maszt. axxxovójxaxoę, ov, Qxaxavo-fiaCw) nienazwany, nicmaią-cy nazwiska, niemogący bydź nazwanym, ten, któremu nazwiska dadź nie można, nie-slynący, niesławny.

OXÓ.XOTZXOę, ov, (xxxotzxoc~) nieuważany, niepostrzegauy , lleliod. G, 14.

axaxoę, ó , u pod. talyże tj, płynący szybko statek lub ładowny okręt," osobl. łódka Charona, cymba; 2) puhar ma-iący postać takowego statku.

axaxov\o)x-oę,ov, (xaxouAów) niezebrauy w bliznę, niezacią-gnięly blizną.

axaxxuxoę, ov , (xaxxuco) niemaiący podeszwy.

azauAoę, ov, (zauAóę) nie-maiąey łodygi; o zwierzętach, liiemaiący ogona.

axau<7Tłjf>!a7Toę, niewypa-lony, nicuiaiący wypalonego piętna, ob. xaux•/5p:aCw.

azauo-roę i axaur oę, ov, (*aiw) niespalony, iiiemogący bydź spalonym, niepalny. axauyjiaia, ri , (r-aZytiitę)

83

bodźcem albo ostrogami, o koiriu, bez bodźca, bez ostróg biegaiący.

ax£flxpoę, ov, (x£vxpov) niemaiący bodźca albo ostrogi, niemaiący kolca lub żądlą, niemaiący natężaiącey i pobu-dzaiącey siły.

ąx£Vwxoę, ov, (x£vóa>) nie-wypróżniony.

axźojj.xt, P. i (to [tac, (ax£&», axr,v) leczyć, uśmierzać, u-spokaiać, osobl. rany, eAx£a, II. 16, 29. i z pdk. 4. osoby, 5, 448. tud, bez pdku, bawić się sztuką lekarską, zajmować się leczeniem, 11. 5, 4o2. S(^av, II. 22, 2. ugasić pragnienie; ogól. przywrócić do dobrego stanu, odnowić; ulepszyć, poprawić, vvjotę, Od. 14, 383. naprawić okręty, ?iaves reficere, bez pdku, przychodzić na pomoc, II. 13,115, a-xcójuvoę xa littfzpó[J.zva Hrdt. 3, IG. chcąc odwrócić nadchodzące nieszczęścia. Ztąd u pożn. o poprawieniu wszelkiego błędu i wynagrodzeniu wszelkiey szkody, poprawić, oczj^rścić z winy, poiednać, załagodzić, tak używa się i bier. zwłaszcza o naprawieniu -zepsutych i uszkodzonych sukien, łatać. (Ztąd powstał mylny wywód od axri.)

óaetpatoę, ov, pslw. — paćwę, ęxzpavvvjj.i') niezmieszany, nie-zaprawiony, czysty, szczery, prawdziwy, niezfalszowany, doskonały, będący w swym pierwiastkowym stanie, itite-ger; ztąd 2) cały, nienaruszony, nieuszkodzony, nieze-psuty, niezniszczony, gdzie za-rywa na xzpatZa prtvn. axri-paroę, a.xr,paaioę.

aatpatórrię, riroę, r,, i axzpa-!0*Tvvr)₉ yi, niezmieszanie, nie-zaprawienie, czystość, prawdziwość; całość, nieuszkodze-nie.

atcśpaaroę, ov, ( xzpavvvjxt ) niezniieszany, niezaprawiony, czysty; nicinogący bydź zmieszanym albo ziednoeżonym, nielączny.

axźpaToę, ov, (x£paę) niemaiący rogów.

b.xzpaiivo)Toę, ov, Qxzpawóa>') nierażony piorunem.

ar.źpozta, rj, niezyskowność, szkoda, uti^-ala, od