5 (1715)

550

* • ' /

KONSTRUKCJE Z DREWNA I MATERIAŁÓW DREWNOPOCHODNYCH

Rys. 18-22. Złącze krokwi z jętką, przy rozpiętości wiązarów L < 7,5 m i dla krokwi jednolitych

UWAGA : jętka obciążona stropem ma przekrój F-F na laTej długości, a jętka bez podwieszonego stropu przebój F~B z nadbitkami na końcach

Rys. 18-23. Złącze jętki z krokwią, złożoną z 2 odcinków o jednakowej grubości i różnej szerokości, przy rozpiętości wiązarów 7,5 < L < 9 m

— w dolnym odcinku krokwi, jak na rys. 18-25,

oraz na siłę podłużną krokwi w punkcie podparcia jej jętką.

Różnica zaś bezwzględnych wartości momentu podporowego krokwi i momentu przęsłowego w górnym lub dolnym odcinku krokwi przekaże się na jętkę I na górny odcinek krokwi, odciążając dzięki temu (przy l₍* > l_g) dodatnie momenty zginające w jętce obciążonej stropem i w górnym odcinku krokwi.

Sztywne złącza krokwi z jętką nadają się zwłaszcza dla jętek obciążonych stropem poddasza; wtedy momenty zginające z jętek odciążają częściowo dodatnie momenty zginające w dolnych odcinkach krokwi i powiększają nieznacznie wartości dodatnich momentów w górnych odcinkach krokwi.

Wiązary krokwiowo-jętkowe, podobnie jak wiązary krokwiowe, wymagają usztywnień w postaci wiatrownic (przybijanych do spodu krokwi) i łat kalenicowych. W wiązarach o rozpiętości Ł > > 7,5 m zbyt długie jętki, nie obciążone stropem poddasza, należy usztywniać przeciw wyboczeniu za pomocą łat przybijanych do jętek w połowie długości. W celu ułatwienia montażu więźby dachowej najczęściej usztywnia się poprzecznie krokwie kolejno dostawionych wiązarów za pomocą łat przybijanych w narożach wewnętrznych złączy jętek z krokwiami.

Unowocześnione wiązary pła-twiowo -kleszczowe. Wiązary płatwiowo-kleszczowe, z racji mniejszego zużycia drewna, są odpowiedniejsze od wiązarów krokwiowo-jętkowych dla