4 (1924)

546 KONSTRUKCJE Z DREWNA I MATERIAŁÓW DREWNOPOCHODNYCH

546 KONSTRUKCJE Z DREWNA I MATERIAŁÓW DREWNOPOCHODNYCH

V

niż 70 cm przy grubości murów 25 cm, nie wyżej niż 30 cm przy grubości murów 12 cm, powinny feyó powiązane z konstrukcją stropu strychowego.

4. Słupy (filary) podpierające oczepy powinny być zabezpieczone przed rozchylaniem się na zewnątrz pod naporem krokwi za pomocą:

—    ściągów lub belek wiążących głowice słupów przeciwległych ścian,

—    sztywnego osadzenia słupów na fundamentach, skutecznie opierających się momentom wywracającym.

Żeby nie osłabić wrębami belek stropowych, w unowocześnionych wiązaraeh krokwiowych płaszczyzny oporowe wrębu na belkach wykonuje się przez przytwierdzenie do nich końcówek nakładek oporowych (rys, 18-12 i 18-13).

Głębokość wrębu w spodzie krokwi wynosi zwykle 2N~3 cm i nie więcej niż hi3 (gdzie h oznacza wysokość przekroju poprzecznego krokwi). Dla zwiększenia płaszczyzny docisku krokwie opiera się na murłacie lub oczepie za pośrednictwem podpórek (x'ys. 18-17).

W wiązaraeh krokwiowych złącza ka~ lenicowe powinny umożliwiać bezpieczne przekazywanie wzajemnego nacisku. Najpewniejsze i najmniej pracochłonne złącza kalenicowe krokwi pokazane są na rys. 18-18 i 18-19; pierwsze przy nachyleniu połaci oc ^45°, a drugie przy kącie a wyraźnie mniejszym od 45°,.

Dla krokwi o grubości ^ 5 cm dopuszcza się złącza kalenicowe krokwi na narożną nakładkę wzajemną pełną („na wpół drewna”), a dla krokwi o grubości ^7,6 cm — złącza kalenicowe na zwi-dłowanie. W tych dwu złączach stosuje się kołek drewniany lub śrubę ściśle dopasowane do nawierconego otworu w łączonych ze sobą końcach krokwi. Złącza kalenicowe na nakładkę i na z widio-

Obustronne nakładki ograb. 2/+3,8

Krokiew

38x12+8*18

Rys. 18-18. Złącze kalenicowe krokwi przy nachyleniu połaci a es? 45°

Obustronne nakładki f »* i **    ograb. 25+3,8

Wiatrównice 3,3x1Q~5x 12/

Krokwie 3,8x12+8x16 ^

Hys. 18-19. Złącze kalenicowe krokwi przy nachyleniu połaci « < 45°

wanie muszą być dokładnie wykonane. Przy niedopasowanych do siebie wrębach nacisk przekazuje się wyłącznie za pośrednictwem kołka lub śruby.

Wiązar krokwiowy jest trójprzegubo-wym układem trójkątnym statycznie wyznaczalnym. Po rozłożeniu pionowych obciążeń połaci dachowych od ciężaru własnego pokrycia i wlązara oraz do obciążenia śniegiem na kierunek prostopadły i styczny do połaci otrzymujemy wraz z obciążeniem wiatrem składowe

prostopadłe do połaci qi i ąi oraz składowe styczne i 0.2 obciążeń obliczeniowych.

Obciążenia składowe, ich oddziaływanie na węzeł kalenicowy i na węzły podporowe oraz siły podłużne w krokwiach pokazane są na rys. 18-20a, wykres mo-

Rys. 18-20. Schemat obciążeń składowych wiązara krokwiowego i ich oddziaływań na reakcje, momenty zginające i siły podłużne: a) obciążenia składowe oraz reakcje w węźle kalenicowym i węzłach podporowych, b) wykres momentów zginających, c) wykres sił podłużnych

B aZKKWtBaaSSSSA