Rozdział 1. ♦ Projektowanie aplikacji w Delphi 2006 13
unit Unitl;
interface
uses
Windows, Messages, SysUtils, Variants, Classes. Graphics, Controls, Forms, Dialogs; type
TForml = class(TForm) private
{ Private declarations } public
{ Public declarations }
end:
var
Forml: TForml; implementation
{$R *.DFM} //dyrektywa dołączająca plik z rozszerzeniem Unitl.DFM //zawierający szczegółowy opis komponentów znajdujących //się na formularzu skojarzonym z modułem Unitl.PAS
//tu wpisywana jest przez system lub przez programistę treść procedur end.
Ten kod źródłowy został wygenerowany automatycznie przez środowisko Delphi 2006 (taki sam kod generuje Delphi 6 i 7). Przy wstawianiu komponentów na formularzu program źródłowy jest na bieżąco modyfikowany.
Każdy formularz (okno) jest skojarzony z modułem — w naszym przypadku program składa się z jednego formularza i jednego modułu Unitl. Modułów może być więcej niż formularzy, np. moduł może zawierać tylko definicje funkcji i procedur do obliczeń wartości wyrażeń arytmetycznych, z których mogą korzystać inne moduły.
Najważniejsze pliki źródłowe aplikacji w Delphi to:
1. Plik projektu z rozszerzeniem .DPR.
2. Pliki modułów z rozszerzeniami .PAS.
3. Pliki formularzy z rozszerzeniami .DFMlub .NFM(dla aplikacji dla .NET).
Dodatkowo powstają pliki, które zawierają informacje o ustawieniach środowiska, np. w Delphi 2006 plik tekstowy z rozszerzeniem .BDSPROJ (Borland Developer Studio Project) oraz tworzone są kopie zapasowe plików źródłowych. Po kompilacji pliki modułów mają rozszerzenie .DCC/. Podczas kompilacji i łączenia projektu wszystkie skompilowane moduły oraz dodatkowe dane projektu są łączone w całość, tworząc plik wykonywalny (,EXE), którego nazwa jest taka sama jak nazwa pliku .DPR.
Elementy, z których budowane są aplikacje dla Windows, nazywa się w Delphi komponentami. Komponent to widoczny (np. przycisk klasy TButton, etykieta klasy Tlabel) lub niewidoczny (TOpenDialog, TTimer) element stanowiący składnik aplikacji. Komponenty wizualne, zwane także komponentami interfejsu lub kontrolkami, widoczne są na formularzu zarówno w fazie projektowania, jak i w fazie wykonania aplikacji. Komponenty niewidoczne, nazywane także systemowymi lub niewizualnymi, to takie, których ikony są widoczne na formularzu tylko w fazie projektowania aplikacji. Umożliwiają one podczas pracy aplikacji m.in. dostęp do zdarzeń systemowych (np. komponent TTimer), a także wyświetlanie standardowych okien dialogowych systemu Windows.