5 (855)

FREDZIO

Miśka/

Tlili się do Julii JULIA

Dajże dziecku pokój!

Tlili Fredzia do piersi; z serdeczną pieszczotą Nie becaj, nie bec! Wygoi sie do weszela, wygoi - a, o? FREDZIO

przestępu je z nóżki na nóżką, szarpie fartuszek. Tragicznie cicho

Julciu... Julciu...

JULIA

A, tył A wynocha, wynochał

JÓZIO

biegnie

Fredek, a chodźże prędzej/

Uciekają strapieni.

Wicia odwraca się, wstydliwy uśmiech JULIA

Strach ma wielkie oczy.

Cesia nie posiada się z rozkoszy. Zasłoniła się książką. Jerzy usiłuje utrzymać powagę Widzicie, to wszystko przez was.

Cesia krzyknęła śmiechem wielkim. Znikła

JERZY

Mnie jest bardzo przykro, że panna Michalina obraziła się.

JULIA

Borecha! A będzie raz z tym koniec. Z was jest model — no! Siadać!

WICIA

Misia śpiewa całkiem ładnie. Po domowemu, ale z uczuciem.

JULIA

Wicia, jeżeli sobie nie pójdziesz, to cię wyrzucę. Już dosyć mara.

WICIA

Oho, panna Julia znowu raa dzisiaj „osstry szał”.

JULIA

Teraz proszę spokojnie - papieros odłożyć - zabieram się do ust. No, nie robić mi takich min. Krzywi się to, jakby mu dali octu siedmiu złodziei.

WICIA

Zycie nie jest zbyt słodkie.

JUUA

Bo się nazywa „życie", a nie „panna Wicia”.

Do Jurka

Czasem macie taki dobry wyraz!... Uśmiechnąć mi się zaraz! Jura! No, przecież!

Maluje

JERZY

Hę, hę, hę! Bo wy mnie chcecie koniecznie zrobić słodko-mdłym, a tu ma być portret nie z chwili, ale cały charakter, sądzę.

JULIA

Co wy mi tam bajecie o, o, o charakterze. Już ja wiem, czego chcę. Wyciągnąć na płótno choć szczyptę tego słońca, które jest tu.

Wskazuje pierś Jerzego WICIA

Zapominasz, że pan pozuje. Do portretu.

JERZY

Ja, pozuję?! Ib proszę nie zapominać, że „Duo cum fa-ciunt idem - nnon est idem".

Zakłada szkiełka

JUUA

Jurek, co to znaczy „cum faciunt"?