10) uszkodzenie wylotów urządzeń służących do wprowadzania ścieków do wody lub ziemi,
11) uszkodzenie pomiarowy ch urządzeń i znaków wodnych.
§ 2. 1. Terenowy organ administracji państwowej właściwy do wydania pozwolenia wodnoprawnego na wykonanie urządzenia wodnego ustala na wniosek jego użytkownika lub wykonawcy robót odległości, w jakich mogą być wykonywane te roboty.
2. Roboty mogą być wykonywane w odległości nie mniejszej niż:
1) 500 m od urządzenia wodnego służącego do piętrzenia wody powyżej 10 m,
2) 100 m od urządzenia wodnego służącego do piętrzenia wody poniżej 10 m,
3) 50 m od stopy wałów przeciwpowodziowych w wypadkach innych niż określone w art. 67 Prawa wodnego.
3. W uzasadnionych wypadkach terenowy organ administracji państwowej może ustalić mniejsze odległości niż wymienione w ust. 2.
§ 3. Użytkownik urządzenia wodnego obowiązany jest oznaczyć je tablicą informacyjną o zakazie wykonywania robót w odległościach, o których mowa w § 2, oraz o sankcjach karnych za naruszenie zakazu.
§ 4. Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do:
1 ) robót górniczych i prac geologicznych podlegających przepisom Prawa górniczego, które są związane z ruchem zakładu górniczego i wykonywane na podstawie zatwierdzonego planu ruchu tego zakładu,
2) robót związanych z bezpośrednią ochroną przed powodzią
§ 5. Traci moc zarządzenie Prezesa Centralnego Urzędu Gospodarki Wodnej z dnia 17 marca 1964 r. w sprawie robót i czynności, których wykonywanie jest zabronione w pobliżu obiektów' budowlanych gospodarki wodnej (Monitor Polski Nr 20, poz. 90).
§ 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
Przepisy ogólne
Art. 62. 1. Budownictwo wodne polega na wykonywaniu oraz utrzymywaniu urządzeń wodnych.
2. Przepisy art. 63-66 nie naruszają przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2000 r. Nr 106. poz. 1126, Nr 109, poz. 1157 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 5, poz. 42, Nr 100, poz. 1085 i Nr 110, poz. 1190).
Art. 63. 1. Przy projektowaniu, wykonywaniu oraz utrzymywaniu urządzeń wodnych należy kierować się zasadą zrównoważonego rozwoju, a w szczególności zachowaniem dobrego stanu ekologicznego wód i charakterystycznych dla nich biocenoz, potrzebą zachowania istniejącej rzeźby terenu oraz biologicznych stosunków w środowisku wodnym i na obszarach zalewowych.
2. Budowle piętrzące powinny umożliwiać migrację ryb, o ile jest to uzasadnione lokalnymi warunkami środowiska.
3. Przepis ust. 1 nic narusza przepisów dotyczących dóbr kultury, zawartych w ustawie z dnia 15 lutego 1962 r. o ochronie dóbr kultury (Dz. U. z 1999 r. Nr 98, poz. 1150 i z 2000 r. Nr 120, poz. 1268).
Art. 64. 1. Utrzymywanie urządzeń widnych polega na ich eksploatacji, konserwacji oraz remontach w celu zachowania ich funkcji.
2. Właściciel urządzenia w-odnego znajdującego się na śródlądowych wodach powierzchniowych jest obowiązany do zapewnienia obsługi, bezpieczeństwa oraz właściwego funkcjonowania tego urządzenia, z uwzględnieniem wymagań wynikających z warunków utrzymywania wód.
3. Właściciel budowli piętrzącej jest obowiązany zapewnić prowadzenie badań i pomiarów' umożliwiających ocenę stanu oraz bezpieczeństwa budowii, a w szczególności:
1) stanów wód podziemnych, ich filtracji przez budowlę, przez podłoże oraz w otoczeniu budowli,
2) wytrzymałości budowli oraz podłoża,
3) stanu urządzeń upustowych,
4) zmian na górnym i na dolnym stanowisku budowli.
4. W ramach realizacji obowiązku, o którym mowa w ust. 3, budowle piętrzące stanowiące własność Skarbu Państwa, zaliczone na podstawie przepisów ustawy - Prawro budowlane do I lub II klasy, poddaje się okresowym badaniom wykonywanym przez ośrodek technicznej kontroli zapór Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej.
5. Zakład, który wzniósł urządzenie wodne bez wymaganego pozwolenia wodnoprawnego, jest obowiązany do jego rozebrania na w'łasny koszt.
III