60 (15)

I. Podstawowe włatriwoicl ttt-hnicztie moUeiaMw budUmtĘĘM

Przypadek pierwszy ilustruje model mechanizmu procesów zwilżani*! np. podczas malowania powierzchni stulowych lakierem antykorozyjny równowagi termodynamicznej takiego ukludu przedstawia rys. 1.36.

R>Hunck IM. Sun równowagi na granicy IW.; dało siale-ciccz-gaz |l|

iii. a, - napięcie pówie«chninł»« Odpowiednio ciuli uafcgo i cieczy. Oi - napięcie między fi/mró

Olcc/H • dałem małym, 0 - kijl ywiticnia (kql gniniczny)

W stanie równowagi wypadkową sil napięcia powierzchniowego przedstawionych wektorami o_c, o_s i O# ujmuje równanie

Ol-o*

<j,cos0

n

gdzie: cr, - naprężenie ciała stałego, J/m².

o_c - napięcie powierzchniowe cieczy, J/m², o_st - napięcie międzyfazowe, J/m²,

1 - kąt graniczny.

Z rysunku 1.36 widać, że proces przyczepności (adhezji) dala stałego i cieczy poprzedza zjawisko zwilżenia, określone kątem granicznym $. W adhezji mogą brać udział siły chemiczne, elektrostatyczne, dyspersyjne, siły wiązania wodorowego. Miarą tych sił między powierzchniami jest praca adhezji potrzebna do rozdzielenia powierzchni międzyfazowej i utworzenia dwóch nowych powierzchni. którą ujmuje równanie Duprćgo

(1-26)

Po podstawieniu równania (1.25) do równania (126) otrzymuje się

A«/ = Qr(l+cos0)    (127)

Mimo braku metod umożliwiających wyznaczenie napięcia powierzchniowe' go ciał stałych na granicy z fazą gazową czy ciekłą, można na podstawie równania (127) obliczyć pracę adhezji dcc/y do ciała stałego, znając jedynie wartość napięcia powierzchniowego i kąt graniczny. Wartość ta sumowi jednocześnie kryterium zwilżalności ciała stałego przez ciecz.

Gdy 0=0. wówczas praca adhezji deezy do ciała stałego *= ^w 9® warunkach ciecz nie tworzy kropli, lecz rozlewa się w postod cienkiej Mońki om