Rysunek 124.
Stab.: pasami uda UL nie badanej, miednicy na wysokości kolców biodrowych przednich górnych oraz w okolicy pachwiny kd. nie badanej, przy pomiarze siły mięśni odwodzących udo (rys. 125),natomiast w okolicy pachwiny kd. badanej przy pomiarze siły mięśni przywodzących ud® (rys. 126).
Sposób 3 (rys. 127, 128)
Pw.: leżenie na bokazgiętej kd. nie badanej, ręka pod głową, podudzie kd. badanej poza siołem spoczywa na podpórce przy pomiarze siły mięśni odwodzących udo (rys. 127).
Pw.: leżenie na bokakd. badanej, której podudzie spoczywa na podpórce znajdującej się poza stołem, kd. nic badana zgięta w podwieszeniu przy pomiarze siły mięśni przywodzących udo (rys. 128).
Stab.: pasami klatki piersiowej, miednicy na wysokości kolców biodrowych przednich górnych oraz w okolicy pachwiny kd. nie Kulanej przy pomiarze siły mięśni odwodzących udo, natomiast w okolicy pachwiny kd. badanej przy pomiarze siły mięśni przywodzących udo.
Rysunek 129. Rysunek 130.
Sposoby pomiaru siły mięśni skręcających udo na zewnątrz i do wewnątrz
W przedstawionych na rysunkach sposobach pomiaru siły mięśni skręcających udo na zewnątrz i do wewnątrz, w sposobie 1, la, 2 posłużono się wspólną ilustracją dla obu grup mięśni. Przebieg linki i położenie dynamometru przy pomiazze siły mięśni skręcających udo na zewnątrz oznaczono na rysunkach linią przerywaną, a przy pomiarze siły mięsni skręcających udo do wewnątrz linią ciągłą. Linka dynamometru przy pomiarze siły tych grup mięśni połączona jest mankietem obejmującym 1/3 dalszą podudzia.
Sposób 1 (rys. 129)
Pw.: leżenie tyłem, kil. nic badana zgięta - stopa oparta o podłoże, podudzie kd. badanej zgięte pod kątem około 90° poza stołem.
Stab.: pasami miednicy oraz uda kd. badanej przez ustalenie go w rynience.
115