*1. PROJEKTOWANIE INSTALACJI SPRĘŻONEGO POWIETRZA 670
Urządzenia sprężonego powietrza z reguły są zlokalizowane w pobliżu największych odbiorów stacji, natomiast odbiorniki (łączniki wysokiego napięcia) są rozmieszczone na terenie całej stacji. Sprężone powietrze zmagazynowane w zbiornikach głównych należy rozprowadzić rurociągami do tych odbiorników. W dużych stacjach instaluje się niekiedy oddzielne urządzenia sprężonego powietrza dla rozdzielni WN i SN. Wynika to z trudności w przesyłaniu rurociągami większej ilości powietrza. Niektóre wyłączniki pneumatyczne potrzebują do spełnienia cyklu W-Z-W znacznych ilości powietrza, 10 000 dm3 i więcej. Jest to ilość tak duża, że technicznie niemożliwa do przesłania rurociągiem w ciągu 0,05 -t-0,5 s. Dlatego też na ogół każdy wyłącznik ma zbiornik sprężorego powietrza o pojemności zapewniającej wykonanie koniecznych łączeń, natomiast uzupełnienie powietrza poprzez instalację sprężonego powietrza następuje w czasie odpowiednio dłuższym, w ciągu od kilku do kilkudziesięciu sekund.
Tablica 41.5. Zalecane średnice, w mm S grubości ścianek, w mm, rur miedzianych w zależności od przeznaczenia, ciśnienia oraz długości rurociągów wg [41.22]
Rury ciągnione. Cecha MM2. Stan półtwardy wg PN-77/H-74586 ark. 01 i 02
Ciśnienie, |
w MPa |
3,0 i 4,0 | |||
0,5 i 1,1 |
1,5 |
2,0 | |||
Długość, w |
m | ||||
50 |
50 T- 100 |
50 |
504-100 |
- | |
Rurociągi sterujące do elektrozaworów i napędów odłączników |
10; 1 |
10; 1 |
10; 1 |
10; 1 |
- |
Rurociągi sterujące do wyłączników |
10; 1 |
10; 1 |
10; 1 |
10; 1 |
10; 1 |
16; I |
— |
16; 1.5 |
- | ||
22; 1.5 |
22; 1,5 |
_ |
22; 2 | ||
Rurociągi odgałęźne do odbiorników |
30; 1.5 |
_ |
30; 2 |
30; 2,5 | |
- |
- |
42; 2 |
- |
42i 2,5 |
42; 3 |
Rurociągi główne zasilające |
30; 1,5 |
30; 2 |
_ |
30; 2,5 | |
- |
42; 2 |
- |
42; 2,2 |
42; 2,5 | |
16; 1 |
16; 1,5 |
- |
16; 2 | ||
Rurociągi w urządzeniu wytwórczym |
22; 2 |
_ |
22; 2 |
_ |
22; 2 |
30; 2 |
_ |
30; 2 |
30; 2j5 | ||
42; 2 |
- |
42; 2,5 |
- |
42; 3 |
Obliczenia średnic rurociągów są trudne na skutek dużej liczby niewiadomych (ciśnienie, temperatura, objętość, współczynniki tarcia itp.). 2 tych względów wykonano pomiary przepływu powietrza dla różnych rurociągów i ciśnień. Wartości średnie podano w tabł. 41.5.
W celu zwiększenia pojemności instalacji sprężonego powietrza instaluje się zbiorniki wyrównawcze rozmieszczone na terenie stacji.
Rurociągi zasilające wykonuje się w układzie:
— pętlowym;
— równoległym;
— promieniowym.
Podstawowym układem prowadzenia instalacji zasilającej jest układ pędowy jako najbardziej ekonomiczny, a zarazem pewny technicznie. W przypadkach, w których jest wymagana duża pewność zasilania urządzeń elektroenergetycznych stosuje się równoległy układ instalacji zasilającej. Układ promieniowy stosuje się jedynie do zasilania napędów pneumatycznych odłączników z możliwością uruchamiania ręcznego.
Rurociągi odbiorcze wykonuje się z reguły jako promieniowa, Wyjątek mogą stanowić rurociągi odbiorcze równolegle zasilające wyłączniki połączone przy zaworze zwrotnym wyłącznika.
Urządzeniom i instalacjom sprężonego powietrza stawia się bardzo wysokie wymagania dotyczące pewności działania. Pracują one często w bardzo trudnych warunkach napowietrznych i dlatego muszą być szczelne oraz odporne na korozję.
Armaturę sprężonego powietrza stanowią: zawory, elektrozawory i kształtki. Do zaworów zalicza się zawór zaporowy {tabl. 41.6, 41.7), zwrotny (tabl. 41.8), redukcyjny (ta bl. 41.9) i manometryczny. Elektrozawory służą do zdalnego sterowania zaworami za pomocą cewki elektromagnetycznej. Kształtki to trójniki i czwórniki równoprzelotowe i odgałęźne oraz złączki redukcyjne.
Armaturę wykonuje się z brązu, mosiądzu lub stali czy też staliwa (żeliwa) z pokrytą elektrolitycznie naniesioną powleką antjkcrczyjr.ą miedzi lub kadmu.
Do rurociągów miedzianych stosuje się armaturę wykonaną z brązu lub mosiądzu, a do rurociągów stalowych — ze stali lub staliwa. W pewnych przypadkach — trudności materiałowe łub brak produkcji — do rurociągów miedzianych można stosować armaturę stalową zabezpieczoną przed korozją przez elektrolityczne miedziowanie lub kadmowanie.
Armaturę montuje się tak, aby strzałka zaznaczona na korpusie była zgodna z kierunkiem przepływu powietrza. Usytuowanie armatury powinno zapewniać swobodną jej obsługę przez jednego człowieka (osobne studzienki, lekkie przykrywy).
Tablica 41.6. Zawory zaporowe proste z przyłączami do spawania
Zawór* |
Łącznik — rura Cu: śred- |
Rura ISP - rura Cu: śre- | |
Średnica przyłą- |
Masa |
nica zewnętrzna; |
dnica zewnętrzna; |
cza D, |
grubość ścianki |
grubość ścianki | |
mm |
kg |
mm |
mm |
15 |
2.6 |
15; 1.5 |
16; 1.5 |
20 |
1.2 |
20; 2 |
22; 2 |
25 |
1,7 |
25; 2 |
22; 2 |
.12 |
7,4 |
32; 2,5 |
30; 2,5 |
40 | |
8,0 |
40; 2,5 |
42; 2,5 |
* Ciśnienie znamionowe 4,0 MPa, temperatura 200CC (473 K).