Str. 58 Gambit królewski
Spis treści
19.2ae1 £je3 uzyskał doskonałą pozycję, którą doprowadził do zwycięstwa.
12.Wd3 £W13.g3
Botwinnik twierdził, że większe szanse dawało białym 13.Ad2 z dalszym 2ae1 teraz bowiem zamiast jak się zdaje oczywistego
13.. f:g3 14.£sg5 czarne ofiarą pionka przechwytują inicjatywę.
13.. .^b6 14.jk.b3
Jak twierdzi Bronstein interesowała go tylko wygrana i dlatego odrzucił wariant 14.A:f4 A:f4
15.g:f4 £}:c4 16.W:c4 Wd5
17.W:d5 c:d5 18.^e5 A.f5 z wyrównaną grą.
14.. .C5 15.c4
15. d:c5 Ś.:c5+ 16.sS?h1 Wc8
17.Jt:f4 Wc6 z przewagą - Botwinnik. Jedyne było 15.jŁ:f4 A:f4
16. g:f4 A:f3 17.2:f3.Teraz Ab3 został wyłączony z gry.
15.. . Wf6 z groźbą A,f5.
16.&e5 A:e5 17.d:e5 W:e5 18.A:f4 Wh5 19.Sfe1 2fe8 20.a4 Ae2 21.Wc3£)d7 22.a5 £\f6
23.ii.a4 Nareszcie powrót do gry.
23.. . 2e6 24.^g2
Zdumiewające jak żywotne są białe I Okazuje się, że Botwinnik obawiał się 24.Wd2! na co grałby 24.. Jk.:c4 jedynie wygrywając piona.
Biorąc pod uwagę dotychczasowy przebieg partii wydaje się wręcz niewiarygodne, że białe mogłyby okupić się takim kosztem!
24.. .£je4 25 Wa3 g5
0:1 Decyduje groźba 2f6.
Partia nr 9 Mucznik - Lilienthal Moskwa 1967
1.e4 e5 2.f4 d5 3.e:d5 e:f4 4.&f3 £rf6 5Jk.b5+ c6 6.d:c6 b:c6 7.A.C4 ^jd5
Powstała pozycja, którą pamiętamy z poprzedniej partii. Rozpatrywany obecnie pojedynek polecam jako istotny dla oceny całej koncepcji obronnej związanej z 6...b:c6
8. £c3! Posunięcie Mucznika uważane za najsilniejsze w tej pozycji Białe rozwijają figurę jednocześnie atakując ważny punkt strategiczny - pole „d5”, utrudniając obronę pionka „f4” poprzez Ad6
Czarne mogą próbować inaczej rozwiązać problem punktu „d5”:
a) 8...£\:c3 9.d:c3! (9.b:c3 We7+ z równowagą) Ad6 10.#d4 0-0 11.A:f4 We7+ 12.s*?d2! Sd8 13.£d3 c5 14.i.:d6 S:d6 15.2ae1 ie616.We4 i czarne poddały się Krustali - Andre, korespondencyjna 1970.
b) 8...£sb6 9.iLb3 Ad6 10.0-0 0-0
11. £}e4 Ac7 12.d4 z następnym c4 i jak twierdzi Głazków białe stoją lepiej.
c) 8...J_e6 9.We2 ke7 10.0-0 0-0 11 ,d4 z przewagą białych z uwagi na £te4 J^.b3 i c4. Jeśli 11...4D\:c3 12.b:c3 A:c4 13.W:c4 i,d6 14.£\e5. Wariant ten wskazali Głazków i Estrin.
Głazków wykazał, że białe mogą osiągnąć przewagę prościej 9.d4! ^:c3 10.b:c3 Ad6 11.We2+ We7
12. W:e7+ &:e7 13.^g5 ł6 14.^f7 IIe8 15.0-0 Ac7 16.Aa3+ &d7
17. Hae1.
osłabienie pozycji króla jest wymuszone. Jeśli 11..jfc,d6 12.€te5 i nie widać nic innego niż 12...g5 13.Wh5 f5 14.g3 i czarne nie utrzymają pozycji na skrzydle królewskim.
12.£\e2 Ae6 13.b3 Posunięcia c4 odbierającego czarnym punkt „d5” pie da się powstrzymać
18. Hae1 Wszystkie figury białych są w grze. Grozi teraz manewr
\d2-e4 z wymianą Jd6.
18.. . Ag4 Trudno tu coś doradzić ale wymiana tego gońca ostatecznie pogrąża czarnego.
19.h3 A:f3 20.S:f3 £*f8 21.Af5 Czarne są całkowicie pozbawione kontrgry.
Cig6 24. g3 Kończące uderzenie.
24.. .We7 25He1 Wc7 Co dobrego może wyniknąć z grania jedną figurą?
26.£:g6 f:g6 27.g:f4 g:f4 28.Sef1! g5 29.£}g3 A teraz decyduje słabość białych pól 29... Wf7 30.£tf5+ &h8 31.^sd6 Wg7 32.^:e8 H:e8
32.. .A:d4+ 33.il:d4 W:d4+ 34.&h1 2:e8 35.Wg6 z wygraną.
33.2d1 £id7 34.b4 £if8 35.d5 c:d5 36.c:d5 ^g6 37.d6 ^h4 38.Sfd3 £lf5 39.d7 Sd8 40.Wb2 i.:c3 41.W:c3 £®3 42.Sc1 nie widać obrony przed W:g7 z dalszym 2c8. dlatego czarne poddały się.
Partia nr 10 Beiotti - Dutreeuw Asti 1995
1.e4 e5 2.f4 e:f4 3.£>f3 d5 4.e:d5 £lf6 5.Ab5+ c6 6.d:c6 £>:c6 7.d4 ®a5+