W związku ze stale wzrastającym w naszym kraju zainteresowaniem kartingiem już od kilku lat dostrzec można zapotrzebowanie na dokumentację konstrukcyjną karta, który mógłby być wykonany własnoręcznie przez przyszłych adeptów sportu kartingowego. Wydane dotychczas przez Polski Związek Motorowy (w formie zbioru rysunków) dokumentacje dwóch różnych konstrukcji kartów nie mogły zadowolić majsterkowiczów: pierwsza z nich, dokumentacja karta K3, nosiła na sobie piętno uniwersalności, ponieważ została opracowana przy założeniu zastosowania zarówno w kartach popularnych, jak i wyczynowych. Drugą konstrukcję, oznaczoną K5, o nazwie „Polkart , przeznaczono przede wszystkim do stosowania w kartach wyczynowych. Była to więc konstrukcja wprowadzająca trudniejsze do wykonania rozwiązania, wymagająca użycia lepszych, a tym samym mniej dostępnych materiałów, a co się z tym wiąże — konstrukcja dosyć droga.
Głównym założeniem, które uwzględniono podczas konstruowania POP-karta, była łatwość jego wykonania w warunkach warsztatu wyposażonego w podstawowe narzędzia. Zrezygnowano z gięcia rur, zawsze bardzo kłopotliwego w amatorskich warunkach. Zrezygnowano również ze stosowania hamulców kół przednich, które z powodu rozgrywania wyścigów kartingowych prawie wyłącznie na specjalnych torach, nie są niezbędne. Również zastosowane materiały są ogólnie dostępne i ich zdobycie nie powinno stanowić trudności. Na przykład wykonanie ramy POP-karta możliwe jest przy użyciu piłki do metalu, pilników i wiertarki i nie wymaga jakiejkolwiek obróbki mechanicznej.
Należy jednak zaznaczyć, że POP-kart. przede wszystkim ze względu na zastosowanie popularnych materiałów, przystosowany jest do silnika o mocy nie przekraczającej 10 KM (w dokumentacji konkretnie do silnika „Dęba” 125 cm3). Zastosowanie podwozia POP-karta do wyścigów w kategorii wyścigowej jest możliwe, jednak wówczas wymagane jest użycie znacznie lepszych materiałów oraz pożądane wyprowadzenie hamulców kół przednich.
Przed przystąpieniem do prac konstrukcyjnych przyjęto, że rozwiązanie karta popularnego POP-kart, oznaczonego symbolem K7, powinno spełniać następujące wymagania:
— odpowiadać wymaganiom kartingowego regulaminu sprzętu;
— zapewniać kierowcy wygodną i prawidłową pozycję;
— zapewnić całości odpowiednią wytrzymałość przy zastosowaniu silnika o mocy nie przekraczającej 10 KM;
— zapewnić poprawne „prowadzenie się” karta;
— nie przekroczyć ciężaru 70 kG w stanie suchym;
— być możliwie łatwe do wykonania;
— zapewnić beznaprawczą eksploatację przez okres co najmniej 1 roku;
— zapewnić łatwą, wygodną obsługę i regulację wszystkich mechanizmów.
Proponowany do wykonania kart o nazwie K7 POP-kart charakteryzują następujące dane: