o Planowanie przetoczenia powinny odbywać się w okresie pełnej obsady lekarzy i pielęgniarek oddziału szpitala.
o Lekarz odpowiedzialny za transfuzje powinien być obecny podczas rozpoczęcia przetoczenia zawartość każdego pojemnika.
o Lekarz lub wyznaczona przez niego pielęgniarka są obowiązania do obserwacji pacjenta podczas przetoczenia i przez 12 godzin po jego zakończeniu.
o Chorego należy pouczyć o natychmiastowej zgłoszeniu niepokojących objawów a w szczególności takich jak: dreszcze, rumień, zaczerwienienie skóry, duszność, ból kończyn lub okolicy lędźwiowej albo bóle w klatce piersiowej.
o Przed i po przetoczeniu należy dokonać pomiaru i rejestracji ciepłoty ciała, tętna i cieśnienia tętniczego krwi i po 15 minutach od rozpoczęcia przetaczania każdej kolejnej jednostki.
o Reakcje poprzetoczeniowe są trudniejsze do zauważenia u chorych z utratą świadomości. Pogorszenie stanu ogólnego chorego w szczególności w ciągu 15-20 minut od rozpoczęcia przetoczenia może być sygnałem odczynu poprzetoczeniowego.
Postępowanie w przypariku wystąpiortia u pacjenta objawównąsuwająęych przypuszczenie wczesnego odczynu poprzetoczeniowego
o Przerwać przetoczenie.
o Powiadomić lekarza odpowiedzialnego za transfuzję.
o Odłączyć pojemnik ze składnikiem krwi, utrzymując wkłucie do żyły i przetaczać powoli nowy, jałowy zestaw 0.9% NaCI do czasu wdrożenia odpowiedniego leczenia.
o Sprawdzić dane na wszystkich pojemnikach przetaczanych preparatów, wyniki próby zgodności i grupy krwi chorego oraz dane identyfikujące biorcę.
o Dokonać pomiaru temperatury, tętna, ciśnienia tętniczego, wykonać Rtg płuc w przypadku podejrzenia TRALI.
o Powiadomić pracownię serologii transfuzjologicznej, która wykonała badania przed przetoczeniem oraz RCKiK.
o Pobrać od chorego próbki krwi z innego miejsca wkłucia, niż to w którym dokonywano przetoczenia w celu wykonania badań serologicznych i bakteriologicznych.
o Przekazać RCKiK wszystkie próbki krwi pacjenta i wszystkie pojemniki z resztkami składników krwi, które były przetaczane.
o Wysłać do placówki wypełniony formularz zgłoszenia odczyny poprzetoczeniowego.
Obcoerupowe powikłania poprzetoczeniowe w Polsce, w latach 1998-2004
Układ grupowy | ||||
ABO |
Rh |
Kell |
Inne |
Ogółem |
31 |
2 |
13 |
7 Kidd, MNS, Duffy |
53 |
Krew ludzka jest lekiem ratującym życie, ponieważ jest jedynym dostępnym źródłem krwinek czerwonych.
Nie dopuszczono jak doiqu do powszechnego użycia sztucznego preparatu, który podejmowałby w organizmie człowieka funkcje krwinek czerwonych i skutecznie przenosiłby tlen.
Jedyną formą pozyskiwania krwi ludzkiej w Polsce jest zgodne z ustawą o publicznej służbie krwi z dn. 22.08.1997r.
honorowe krwiodawstwo.
W Polsce działa 21 nowoczesnych Regionalnych Centrów Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa , które nie tylko posiadają swoje stacjonarne odziały terenowe, ale również pobierają krew na zasadzie ruchomych punktów krwiodawstwa-
tzw. Ekip wyjazdowych.
W Polsce wykonuje się rocznie 1 500 000 przetoczeń.
Potrzeby województwa łódzkiego to ponad 25 000 litrów krwi rocznie.
W każdym miesiącu musi oddać krew 4000-4500 osób.
Centrum Krwiodawstwa w Łodzi realizuje codziennie zapotrzebowania ze szpitali całego województwa przekładające
się na ilość krwi pobranej od 140 osób.
Głównymi odbiorcami są odziały chirurgiczne, OlOM-y, onkologie w tym hematologia, ale również odziały
ginekologiczne i internistyczne.
Autotransfuzia
Autotransfuzja jest to przetoczenie każdego składnika krwi, którego biorca był jednocześnie dawcą tego składnika. Jest to najbezpieczniejsza metoda leczenia krwią pozwalająca na eliminację ryzyka związanego z:
o Alloimmunizacją w stosunku do krwinek czerwonych, białych, płytek krwi. o Przeniesieniem potransfuzyjnych chorób infekcyjnych.
o Wystąpieniem niektórych powikłań hemolitycznych, gorączkowych i anafilaktycznych zależnych od alloprzeciwciał. o Wystąpienia GVHD.
Stanowi zabezpieczenie krwi zgodnej serologicznie dla chorych z rzadkimi antygenami lub alloprzeciwciałami.
Rodzaje autoloeicznych przetoczeń
Planowana donacja przedoperacyjna - krew pobierana w RCKiK przed zaplanowanym zabiegiem operacyjnym.
Ostra hemodilucja normowolemiczna - krew pobierana na Sali operacyjnej, pacjent zazwyczaj jest wprowadzony w znieczulenie.
Odzyskanie krwi traconej śródoperacyjnie - na Sali operacyjnej przy użyciu specjalnego sprzętu do odsysania i przefiltrowania krwi do zestawu pojemników.
Odzyskanie krwi traconej pooperacyjnie z drenażu - przy użyciu specjalnych zestawów, zwrotne przetoczenie po obróbce lub bez niej w ciągu 6 godzin od rozpoczęcia procedury zbioru.
Kiedy jest celowe przygotowanie chorego w oparciu o autotransfuzie?
14