2. ruchy rąk powinny odbywać się w przeciwnych i symetrycznych kierunkach w miarę możliwości jednocześnie,
3. należy wykorzystać siłę grawitacji, zwłaszcza przy manipulowaniu ciężkimi przedmiotami, redukować zaś do minimum siłę kinetyczna przedmiotów, gdyż musi być ona wykonywana wysiłkiem mięśni,
4. ruchy ciągłe, płynne, po linii krzywej należy uważać za korzystniejsze od ruchów po linii prostej, która wymaga nagłych i ostrych zmian kierunków ruchów,
5. drogi ruchów rąk powinny się mieścić w tzw. normalnym zasięgu'16.
Analizując eksperymenty i wyniki eksperymentów F.B. Gilbretha i L Gilbreth na polu metod badania przebiegu i czasu trwania ruchów roboczych należy podkreślić, że w opinii badaczy również praca biurowa i wszystkie inne rodzaje pracy umysłowej mogą być bardziej wydajne i podlegają takim samym prawom jak praca w warsztacie. „Szczególną uwagę zwrócono na pracę biurową - pisze F.B. Gilbreth - może dlatego, że przeprowadzone przez nas w 1912 roku obszerne badania mikro ruchów i badania chronograficzne udowodniły ponownie i ponad wszelką wątpliwość, te podstawowe zasady ustalania i stosowania najlepszego sposobu pracy biurowej są takie same jak te. które dotyczą każdej innej pracy, zwłaszcza gdy chodzi o analizę, planowanie, badanie ruchów i zmęczenia, eliminowanie marnotrawstwa, normalizację, zwiększenie wydajności, kierowanie i kontrole Fotem położono duży nacisk takie na sprzedaż, biorąc pod uwagę jej obecne znaczenie"t7. Ą , • Kartę therbligów ilustruje rys. 1.
PKólejnym wielkim popularyzatorem naukowego zarządzania był Hamngton Emerson (1853—1931), urodzony w Stanach Zjednoczonych. Był człowiekiem wszechstronnie wykształconym, studiował bowiem nauki techniczne, ekonomię, języki obce i muzykę W 1902 roku został samodzielnym doradcą przedsiębiorstw w sprawach organizacyjnych. W tym też czasie poznał osobiście W. Taylora, zapoznając się także z jego dorobkiem badawczym. Miał on jednak własny punkt widzenia w kwestii zarządzania przedsiębiorstwem. Opracował system zarządzania przez cele (management by objccti-ves), który został przyjęty za podstawę zarządzania przez wiele ame*
“ Tomie, • 50.
17 F.B. O libretta, Science in Management for the Ona Best Way to do Work. Mediolan 1923, cyt. ma. Tiuórcy naukowych podmiotu organizacji.... s. 223.
u» |
NAZMA RUCHU |
tną •i |
X. |
capOMiaocu |
NOLOR | |
V |
0 |
• |
1 |
=Di |
E=9L | |
2 |
-"•N q |
<* |
rfturatfna- |
■■1 • -'IW |
■M | |
4 |
uCwŁ(al((n«) |
(i |
u |
b«9«ł wagony do gary |
r—ńwł |
***> |
5 |
one |
» |
Ł |
•otmaąta^fztm ■aUC |
Wpaa | |
8 |
tt |
R |
1 II |
Bh| |
Oko | |
7 |
, ,iB.rwr--y—ć |
u |
W |
■poąwć |
liii | |
8 |
KL*Z£ |
<3> |
s_ |
iwwm |
— | |
9 |
—► |
Wp |
wyWepnaW.* |
L. | ||
10 |
transport z UdunkMm _ |
11 |
sap** |
p^u |
»nmt | |
11 |
UiHitpoitlMzMurAu |
W |
Tb_ |
igkanMoboatona |
MW |
»a*0«< **** |
12 |
piMlfl)WMmW8Wy |
Pn |
cdowekpochilołiy loanądopodbgi |
ŁŁAa |
ttmutn | |
13 |
przaslty do umknięcia |
1—0 |
PU |
crtmwkMZący podczas pracy (z *taan«ł woli) |
IHvK« |
tOto- of«yiw«y |
14 |
trzymać |
n |
Trz |
magów przy ciągohcy szlabU |
zMa ochra | |
10 |
odpociyMO |
a |
0 |
cztoMak siada odpoczyMR |
om |
sr |
18 |
plMMC |
£ |
PI |
cztowWk mytiący dwjka •gkąaola |
nmn |
3p |
17 |
iw—■»—8 |
1 |
_K_ |
»BMaiHtBii|HT^ra, |
SUSltSk. |
Ryt. 1. Zestawienie ihcibllgów
2łódlo. H. Mrcla. Technika organizowania pracy. Warszawa 1975. a. 183.
11