80 (72)

AAA

u Att. a.Xx. ziniorodkowy.

aAxuov!ę, ć$oę, y, u AU. aAx młody zimorodek.

.aAzuoiuTrfoę, a!, u Att. aAx. czas czternastodniowy w zimie, w którym zimorodek gniaźdo robi. IV przeciągu tych dpi no morzu nie powstaią burze ztąd czas ten stal się godłem glębokiey ciszy i spokoyno-ści.

aAxvwv, ovoę, r), u Alt. aX-xuwv, ałcerto ispida Lin. zimorodek pospolity Jundz. Poss. Virg. Georg. 1, 399. prwn. x!j-puAoę, (Nazwisko to wyprowadzają od a\ę i żuto. )

«Axw, nieuż. cz. ter. ob. a-

xąo>.'

aAAa, spóyn. od otAAoc, ale, lecz, osobl. w zdaniach naprze-ciwnych czyli w przeciwkła-dniach po pfzeczących pomocnikach ou, fzyj, i po poprze-dzaiącem uev; w nagłych zaś przeyśćiach, np. aAA' aye, aAA’ aytr£, aAA* ayt _ 5vj,.. tud. w spiesznćm wzywaniu lub zachęcaniu, znaczy, immo age, nuz tedy, ależ, nuzez, nuże teraz, tak też mówiło się aAA fói, u Horn. i w prozie. W połączeniu się z tr.. rozkaz, lub życz. iakiego słowa, natęża żądanie albo rozkaz, nieprzy-bieraiąć iednak znaczenia spóy-nika oby, ulinam, aAAa f*a-^£aS"£ i t. p. u fłunt. i w prozie, dla takowego to natężenia dodąie się i tui aAA’ ayor-, yt ty?v zS\}ę,o.'j, Ar.Kub. 183. o-twierayże drzwi. Na początku mowy znaczy zaiste, Od. 4,472. często, u Xen. aAA’ asa., lecz raczey, gdzie apa po poprze-dniczem przeczeniu natężone m zostaie, 11. 0, 418. 12, 320. co i w prozie ma mieysce; aA-Aa yap, atoli, przecię, iednak, wszak ze, aAA’ oii y<xp irwę 2-7T;, Od. 19,591. atoli iednak iest rzeczą niepodobną, tak się bierze i w prozie, Schaef. mcl.p. 76,77. W tein zn. znay-duie się i samo aAAa, Lnc. 1, 199. niekiedy w zapytaniu znaczy czyli. Piat. leg. 10. polit. 12. aAA’ firoi, ale ie-dra'-, wyrażaiąc zezwalanie czyli odstępowanie od czego jw nieiakiey części, 11. 1, 140. 9, 13. Od. 19, 594. aAAa xai wę, II. 1, 116. lecz i tak, w.

Mij

i 5, 400. odpór, Od. 22, 305. aXxri xaxou, odwrócenie złego, obrona przeciwko złemu, aA-xvj Tivoę, Soph. Oed. C. 450. bronienie napastowanego; 3)' ogól. potyczka, bitwa, walka Eur. Rhes. 934'. Thnc. 2, 84.

aAxvj, yj, łoś, alcesi achlis, Plin.

a.XxY,ttę, tatra, ty, mtoćny, mężny, bitny, u poel. H. Horn 28, 3.

a).xrj7T-ńę, 6, obrońca, woio-wnik.

aXxi, pdk 3. dó Wyr. aXxri od nieuż. aXĘ. Ten ieden wyrazu tego pdk nagadza się u samych tylko poet. i znaczy szczegół niey siłę ciała. iłom. ma wyr. ten pięć razy, a wszędzie w połączeniu aAxi -icetco!-jcóę, nfaiący zbytecznie swo-tey sile, używa go w mowie o samych tylko źwierzętach, wy-iąwszy Ił. 18, 158.

aXxi[xa^oę, ov, tud. aAx'fjia-yyi, Cf^JL°‘X^r>^ mężnie walczący.

aXxipoę, ov, mocny, tęgi do potykania się, do bitwy', ty%oę, oóZpa, Horn. bitny, waleczny, mężny, dzielny, odważny, Horn. U poźn. używa się także aAxt-j*yj. aiSr,v aXxi{Xoy ttXópt^a, Antip. T/tess. 84. Śmierć walecznych; tzal.ai -jtot' r/7av aA-xiao! jYfcAyaioi, Ar. Plut. 1002. 1072. przysłowie oddawney o-kazałośći, iak fuimiis Troes.

aXxiypwv,óv, (<p5r)v) maiąey mocny i odważny umysł, Aesę/i. Pers. 91. Tud. imię właśc.

aXxryp,f)poę,'6, odwróciciel, odpędziciel, obrońca, oswobo-dziciel,. rzecz odwracana kładzie się w pdku 2. Ił. 14, 485. 18, 100. OJ. 14, 531. 21, 340, broniony w pdku 3. Hes. Th. 057. 2) aAxT>jp£ę, podpórki u-żywane do przeskakiwania przez rowy, Aristol. Gał.

ÓcAxtr,pioę, ov, broniący, Odwracający, odganiaiący, pomocny; to aAxf. Qu. Sm. obrona.

aAxuoV£(9'>, i aAxuo'v'9v, tó, u Alt. aXx. gatunek zwierzokrzewu nazwany tak od swego podobieństwa do gniazda ziino-rodkowego; aAxuovipv ‘Ktpi7ctov, Jfiosc. 5, 130. ałcyonium colo-tieum Pall. korkorożec bawel-nisty B. A.

aAxuóv£'oę lub aAxuóv:0f, o',

AAA    77

zti. przeć, z wyrażeniem aAA’ ouS’ wę» Od. 1, 6. lecz i tak nie, bynaymnie'y, aAAa nrep, II. 12, 349. 3G2. tedy, odpowiada po-przedzaiąceinu ei; aAAa te, 11. 1,82, 21, 577.22, 192. iednak, odpowiada poprzedzaiąccmu £(-iztp t£, £nrep yctp, f!ir£p ya[i t£; aAAa, 11. 2,754. lecz, ale tylko, odpowiada poprzedzaią-ceinu ouoć. Samo także aAAa będące w drugiey części zdania, łączy ią z poprzedzaiącą tegoż zdania częścią, odpo-wiadaiąc znayduiąceinu się w i\iey AAA’ £f albo lircfOYj, gdzie może znaczyć tedy, U. 24, 771. Od. 14, 151. co natrafia się i w prozie. Po poprzedza-iącem aAAoę znaczy porównanie żarn. f>, Od: 14, 151. co iednak rzadko się nadarza. U pis. pohom. spóynik ten na początku żdanid posp. nie bywa używany, lecz kiadżie się-po iednym lub po kilku wyrazach i nie ściąga się iuż do całego zdania ale do samego tylko wyrazu następuiącego, Ts av aAAa vuv cwapeAot-fi! ,a£; Soph. Ant. 552. cóżbyiu ci przynaymnięy tepaz pomódz moglai -jr£!pąaaT£ aAA’ r/pcTę, Soph. Oed. C. 127G. 1405. pró-buycie przynaymnięy wy, rot cer te. Chociaż aAAa pierwszym w zdaniu iest wyrazem, miewa iednak występu iące tym sposobem znaczenie, Xen. w którymto raźie często się i aAAa yt używa. W zdaniach wy-rażaiących zapytanie, tączy różne nagle po sobie następuiącę py tania, p.orró, cero, daley,zaś, aAAa polożóne samo prowadzi do pytania powąlpiew aiącego, Palek. P/toen. 1011. aAA' r,, ulhoz, czyliz, kładzie się na początku gwałtownego, namię_r tnego zapytania, pp którein o-czekiwane bywa zaprzeczenie aAA’ ri ft/fiY)vaę! Soph. czy szaleieszl ntim vero insanisf Ną początku odpowiedzi zatwierdza wy raźnię, i znac?y: zaiste, nieinaczey, owszem ,tak iest, uligue, prorsus, aAA’ a-vayxr₍, a wszakże to iest koniecznością, aAAa %i-yoy.a.t, wszakże ia przyymuię, Xen. Heind. Piat. Gorg. p. 4G3. d. Po poprzedzaiącem ou fióvov u-żywa się zam. aAAa xai, iak