83 (165)

nutu

ED _!’    ^ O Q 3?    C3. Limit wydruku: 10

Strona 72/507    3 0 0 fy &

7. fcmwf. Mretm. ft/p    )«'

UHX * V Cl Ł44U V. C !• WN |WX 20*

Itelix iLibrary Reader

Określanie szczegółowe składu granulometrycznego cementu byłoby technicznie bardzo trudne ze względu na wielka mialkość ziaren cementowych. Zakłada się więc. ze układ ziaren poszczególnych frakcji automatycznie przy mieleniu dobrze się ureguluje, jeśli tylko ograniczy się górną w ielkość ziaren cementowych Przyjęło w normach odpowiednie ograniczenia ilości ziaren powyżej 80 gm i powyżej 200jim Kontrolę tego przeprowadza się metodą analizy sitowej. Przy pełniejszej charakterystyce mialkości określa się ponadto powierzchnię właściwą cementu, tj. sumę powierzchni poszczególnych ziaren. Idea metody polega na pomiarze szybkości przepływu powietrza przez odpowiednio przygotowaną warstwę cementu. Im dłużej przepływa powietrze, tym cement posiada drobniejsze ziarna, a tym samym większą powierzchnię właściwą, którą określa się w citr/g z dopiskiem wg Blauiea, ponieważ istnieją i inne metody.

3.10.5.    Skurcz

Oznaczenie najczęściej badanego skurczu - skurczu liniowego prowadza się w aparacie Graff-Kaufmaną na co najmniej trzech beleczkach 4 x 4 x 16 cm wykonanych z normowej zaprawy.

3.10.6.    Wytrzymałość na ściskanie

Norma przewiduje badanie tylko wytrzymałości na ściskanie cementu. Ta wartość wystarcza na przybliżone ustalenia pozostałych cech wytrzymałościowych i dlatego stanowi podstawę do oceny jakości cementu. I tak np wytrzymałość na rozciąganie ok. 0,1 wytrzymałości na ściskanie, a wytrzymałość na zginanie - ok. 0,2 wytrzymałości na ściskanie.

W betonie każda z wymienionych rodzajów wytrzymałości zależy od wytrzymałości słabszego składnika, Kruszywo skalne jako drugi, obok zaczynu, składnik betonu ma wszystkie z wymieniony ch właściwości wyższe niż zaczyn cementowy, a zatem zaczyn jest składnikiem decydującym.

Przykładowo, wytrzymałości zaczynów w zależności od wielkości W/C uzyskuje się z cementów klasy 323 od ll)do45 MPa: klasy 423 od 15 do 55 MPa: a z klasy 52.5 od 20 do 65 MPa Natomiast wyirzymalości kruszyw skalnych wynoszą cni 90 do 350 MPa,

W praktyce zaczyn występuje zawsze zmieszany z kruszywem (zaprawa, beton}, a więc dodatkowo wchodzi w rachubę wpływ przyczepności zaczynu do kruszywa Ponieważ zaprawa jest bardziej jednorodna niż. beton, dlatego ocenę cementu pod względem jego wytrzymałości prowadzi się na znormalizowanej zaprawie. Typ próbki normowej, rodzaj i sposób wykonania próbek oraz warunki dojrzewania muszą l>yć przy każdym badaniu jednakowe do takiego stopnia, aby wynik charakteryzował tylko wpływ cementu Warunki tc precyzuje ściśle norma ..Cement - Oznaczenie wytrzymałości"

Jak dalece ważne są jednakowe warunki badań świadczy rys- 3.26 obrazujący wpływ tylko różnic zawilgocenia próbek normowych w chwili badania wyirzymalości na ściskanie.

Próbki zaprawy wilgotnej wykazują niższą wytrzymałość na ściskanie, a wyższą na rozciąganie. Im większa wilgotność, tym większy spadek wytrzymałości na ściskanie.

Zawilgocenie ma analogiczny wpływ na cechy wytrzymałościowe zaczynu, jak i betonu. Wpływ wilgotności można wyjaśnić zmianami napięcia wewnętrznego w porach.

Coraz powszechniejsze potrzeby szybkiego dojrzewania betonu, zwłaszcza uzyskiwania znacznie podwyższonych wytrzymałości początkowych, sprowadzają się do odpow iedniej modyfikacji zaczynu cementowego. Stosuje się następujące sposoby:

72

F

Beton i jego techn...

\j 82 - Paint