86 87 (23)

86 Akademia sieci Cisco i

jest wyrażona inko 11111111.11111111.11111110.00(X)0000. Dlatego 255.255.255.0 nitf może być użyte jako maska podsieci.

Logiczna operacja AND

W sieci Internet, dana sieć widzi inną siec jako pojedynczy sieć, bez wnikania w jej wewnętrzna, strukturę. Nie wie więc czy sieć zawiera podsieci.

Cisco ma adres Cisco klasy B. Ma ona adres sieci 131.108.0.0 i jest wewnętrznie podzielona na podsieci. Jednak siec: zewnętrzne widzą sieć Cisco jako pojedynczy sieć Załóżmy, że urządzenie w innej sieci, o adresie 1P 197.15.22.44 chce wysłać dane do urządzenia podłączonego do sieci Cisco, mającego adres IP 131.108.2,2. Dane są przesyłane za pośrednictwem sieci Internet, dopóki nie dotrą do routera podłączonego do sieci Cisco. Zadaniem routera jest stwierdzenie, do której podsieci sieci Cisco powinny być skierowane dane.

Aby wykonać to zadanie router sprawdza docelowy adres IP otrzymanych danych i określa, która część adresu określa sieć, podsieć i hosta. Przypomnijmy, że router widzi adres nie w postaci dziesiętnej, ale binarnej 10000011.01101100.00000010.00000010.

Router wie. że maska podsieci sieci Cisco ma postać 255.255.255.0. Adres ten jest widziany przez router jako 11111111.11111111.11111111.00000000. Maska podsieci wskazuje, żc firma Cisco pożyczyła 8 bitów hosta do utworzenia podsieci. Router wiąże ze sobą dwie części informacji - docelowy adres IP przenoszonych danych i maskę podsieci w sieci Cisco, poddając je, bit po bicie logicznej operacji AND.

Logiczna operacja AND dla dwóch bitów o wartościach 1 i 1 zawsze daje 1. Operacja AND użyta dla dwóch bitów, z których jeden ma wartość 0 - zawsze daje 0. Stąd podczas działania AND część adresu dotycząca hosta jest odrzucana. Router analizuje lewą część adresu, która sumowi adres sieci i podsieci. Następnie router sprawdza swoje tablice ro-' utingu, próbując dopasować adres sieci zawierającej podsieć do odpowiedniego interfejsu. Po wykonaniu dopasowania router wie, którego interfejsu użyć. Następnie wysyła dane do właściwego interfejsu i docelowego adresu IP w sieci Cisco.

Aby lepiej zrozumieć działanie ofłcracji .AND przyjrzyjmy się, w jak; sposób router obsługuje różne maski podsieci zastosowane do tej samej sieci. Załóżmy, że marny sieć klasy B / adresem 172,16.0.0. Administrator sieci pożyczył 8 bitów, aby utworzyć podsieci w' tej sieci. Maska podsieci ma w tym przypadku postać 255.255.255.0.

Ktoś spoza sieci wysyła dane na adres IP 172.16.2.120. Aby określić, gdzie wysłać dane, router poddaje operacji AND maskę podsieci i adres docelowy. Część dotycząca hosta jest odrzucana. Pozostaje tylko adres sieci, zawierającej podsieć. Stąd dane są przekazywane do urządzenia, które ma adres binarny 01111000.

Załóżmy dalej, że mamy tę samą .sieć 172.16.0.0. Jednakże tym razem administrator sieci pożyczył 7 bitów w ce.u utworzenia podsieci. W notacji binarnej maska podsieci ma postać 11111111.11111111 .U 111110.00000000.

Planowanie podsieci

Sieć na rysunku 5.19 jest siecią klasy C, o adiesie 201.222.5.0. Załóżmy, że potrzebujemy 20 podsieci zawierających po 5 hostów. Możemy podzielić ostatni oktet na część hosta i część sieci, a następnie określić postać maski podsieci. Wybierzmy rozmiar pola podsieci, który zapewni wystarczającą liczbę podsieci. W tym przykładzie wybranie 29-buowei maski podsieci daje 2^: podsieci. Adresy podsieci są wielokrotnościami liczby 8 (na przykład 201,222.5.16.201.222.5.32 i 201.222.5.48).

Rysunek 5.19. Ta sieć potrzebuje 20 podsieci zawierających po 5 hoslów

Pozostałe bity w ostatnim oktecie są używane przez pole hosta. W naszym przykładzie, 3 bity pozwalają na wystarczającą liczbę hostów, aby otrzymać 5 hostów w każdej podsieci. Ilosty te mają numer 1, 2 3 i tak dalej. Końcowe adresy hostów są kombinacją początkowych adresów sieci i podsieci, plus wartość dla danego hosta. Hosty w podsieci 201.222.5.16 będą miały adresy 201.222.4.17, 201.222.5.18, 201.222.5.19 i tak dalej. Ilost o numerze 0 jest zarezerwowany jako adres podsieci, a host o adresie składającym się z samych jedynek iest zarezerwowany dla rozgłaszania.

Przykład planowania podsieci klasy H

Tabela 5.2 ilustruje przykład planowania podsieci, a rysunek 5.20 pokazuje łączenie wejściowych adresów' IP z maską podsieci w celu wyznaczenia numeru podsieci.