86 8. Badanie obręczy kończyny górnej
Testy oporowe dnrigaczy obręczy kończyny górnej (iyc. 8.2)
Ryc. 8.2
B»rk jest unoszony przeciw oporowi; ocenia się siłę i boiesność mięśni. Mięśnie to-n*czrie mają skłonność do skrócenia. W ten sposób można ustalić przyczynę bólu w obrębie mięśni barku i szyi. które przy zaburzeniach stawowych w barku lub części szyjnej kręgo-s^Pa mogłyby być zmienione. Skrócenie mięśni może być leczone w ten sposób, że po na-(■ęcm izometrycznym mięśnia w fazie relaksacji poizometrycznej wykonuje się ponowne uciskanie barku w dół.
Ryc. 83
Strona promie niow wskaziciela wchodzi w kontakt z żebrem. Mięśnie są rozluźnione przez obrót cłowv w stronę testowaną Test ruchowy sprężynowania następuje w kierun-k» przeciwległego Modra.
Staw mostkowo-obojczyko w\ — ruch czaszkowo-ogonowy (ryc. 8.4 a. b>
Ryc 8.4 a Ryc 8.4 b
Testuje się ruch wypukłej powierzchni stawowej obojczyka w kierunku czaszkowym (*) i ogonowym (b), najlepiej z górnego lub przedniego brzegu szczeliny stawu.
Staw mostkowo-obojczykowy — protrakcja i refrakcja (ry c. S.5 a. b)
Ryc. 8.5 a Ryc. 8.5 b
Powierzchnia stawowa obojczyka jest wklęsła w tej płaszczyźnie ślizgu. Ruch ślizgowy odbywa się w stronę brzuszną (protrakcja) i grzbietową (retrakcja). na wypukłej powierzchni stawowej mostka, gdzie znajduje się oś ruchu.