8
cykl koniunkturalny cykl klasyczny cykl współczesny
koniunktura gospodarcza wzrost gospodarczy rozwój gospodarczy trend
Literatura obowiązująca:
1. D. Begg, S. Fischer, R. Dornbusch: Ekonomia. Makroekonomia. Wyd. 3, PWE, Warszawa 2003, r. 26.9, s. 207-208, r. 30.1-30.8, s. 311-336, r. 31.1, s. 338-340.’
2. R. Hall, J. Taylor Makroekonomia. PWN, Warszawa 2002, r. 1.2 i 1.3, s. 26 - 36, r. 3.1, s. 77-81.
3. P.A. Samuelson, W.D. Nordhaus: Ekonomia. PWN, Warszawa 2000, t. 1, s. 306 - 309. Literatura uzupełniająca:
1. Rocznik statystyczny 2004; biuletyny statystyczne; artykuły z prasy; http://www.stat.gov.pl, http://www.mf.gov.pl,http://www.oecd.org.
WPROWADZENIE TEORETYCZNE Koniunktura gospodarcza
Koniunktura gospodarcza jest to stan gospodarki w danym okresie.
Wskaźniki koniunktury
Wskaźniki pilotujące |
liczba i wartość akcji sprzedanych (NYSĘ), liczba osób zwolnionych z pracy, wskaźnik zmian liczby firm (firmy nowo otwarte - firmy upadające), liczba pozwoleń na budowę domów i innych obiektów, liczba/wartość zamówień na budowę fabryk i ich wyposażenie, liczba wybudowanych domów prywatnych. |
Wskaźniki współbieżne |
GDP, obroty firm produkcyjnych, dochody osobiste (pomniejszone o transfery), inwestycje, zatrudnienie poza rolnictwem, liczba bezrobotnych, zyski korporacji po opodatkowaniu. |