8

Współczynnik X oblicza się ze wzoru

A -

O • d

Ąh-t_ay

w którym: [W],

Q - ilość ciepła wydzielanego przez grzejnik pomiarowy w ciągu godziny, d - grubość próbki, [ni],

F - powierzchnia materiału, przez którą przenika ciepło, [mri], i: - te - różnica temperatury na powierzchni ogrzewanej i chłodzonej materiału,

Przewodność cieplną materiałów w stanie wilgotnym określa się metodą nieustalonego strumienia ciepła, najczęściej przy zastosowaniu sondy liniowej o stałym wydatku ciepła.-Wielkość współczynnika przewodzenia ciepła dla powietrza wynosi X - 0,023 W/rirK, a dla wody X = 0,594 W/nafK i jest ok. 25 razy wyższy niż dla powietrza. Z przedstawionych zależności wynika wpływ zawilgocenia materiału na wzrost współczynnika przewodzenia ciepła.

2.14. Pojemność cieplna materiałów

Pojemność cieplną materiałów charakteryzuje ich ciepło właściwe, które określa ilość ciepła potrzebną do podgrzania masy Ikg danego materiału o 1°C. Ciepło właściwe oznacza

się symbolem c, a mianem jest [J/(kgK)J lub [kJ/(kgK)j.

Ciepło właściwe materiałów zmienia się od 0,75 do 2,5 kJ/(kgK). Największe ciepło właściwe ma woda c = 4,1868 kJ/(kgK), które jest równe 1 kalorii.

2.15. Rozszerzalność cieplna

Rozszerzalność cieplna materiału określa zmianę jego wymiarów pod wpływem temperatury. Charakterystycznymi wielkościami rozszerzalności cieplnej są:

■ współczynnik rozszerzalności liniowej

K ’

Al

a --

l-At ’

gdzie:

Al - przyrost względny grubości próbki w [M] lub [cm],

At - przyrost-temperatury- w [K],

Al - długość pierwotna elementu w [m] lub [cm].

*

współczynnik rozszerzalności objętościowej

V_t-V

V- At

V_t - objętość próbki po podgrzaniu o At, [K], m , V - objętość próbki przed podgrzaniem, [md].

Współczynnik rozszerzalności objętościowej oblicza się wg uproszczonego wzoru

P = 3-oc

2.16. O gnio trwałość