74
óAncpećwy, ovToę, ó, (xp£&>v, xp£!'»v) panuiący nad morzem, pan morza.
aAfxp>/ireę> 7S»ę, ris (xpr,-jrtę) na morzu lub przy morzu u-gruntowana , położona.
aA.!xpóxaAoę, ov, (xpoxaAi7) , maiący morskie kamy ki, przy-, sypany niemi.
i aAixTOitoęi ov , ( ZTuicoę ) morzeni albo falami morskie-. mi uderzany, o przylądkach, i o mieszkańcach brzegów mor-, skich , o okrętach ; 2) na morzu rozhukany, buczący, szumiący, xv[xa, arjTV/ę.
aA<xuptwv, ov, ( xupia ) otoczony falami morskiemi, będący wpośród szumu bałwa-i nów morskich.
a).!XMOY]ę, tę , solowaty. a/.t[iiSuty , ovxoę , ó, ( [it-Stoy ) pan morza , iak -itovto-fii$tav.
aX:[itviex , yj, niedostatek portu , od
aAifityoę, ov, (Af/zir-O nie-maiący portu, niemaiący schronienia albo mieysca ucieczki.
aA;pi£vc.Tr/ę , r/TOę , ź/, t. c. aAtfityta, X en.
aArpiówToę, ov , t. c. aAi[tt-yoę.
aAtfiYiftrię, tę, (jzyjidę) troskliwy o morze, iak ahr,icop.
aXi[nxroę , oy , ( [xiyyv[it ) zmieszany z morzem albo z morską wodą.
ąAifioę, oy, (txAę) słony; 2) morski, do morza należący ; 3) i ocAffioę i to aX’[ioy , a-lriplex hatiinus Lin. loboda morska; toi aArpia,LXX. nie-iaka roślina solna i iey owoc.
aXt[ioę, ov, (Afjzo'ę) niemaiący głodu, nieglodny, syty; 2) wzn. czynu, pomocny przeciwko głodowi , służący do zaspokoienia głodu , nasycaią-oy, posilny; ahfia rptóyoyrtę, o stronnikach Pythagorasa u-żywaiących ziół i korzeni dla zaspokoienia głodu , którzy ztąd otAfflot nazywali się.
ah[ivpx,E!ę, V7Ga, ty, u poźn. <xhfivprię, £ę,.(piupw) do morza wpjywaiący , iroTapiOf , Hum. morzem podmywany, do morza wchodzącym TttTpri, ax-tyj , Ap. Rh. 2 ) t. c. aAcoę, 5aA aaGioę.
aAtvSta, inaczey xaA'V^£a>, ,t. c. xuA(vów , taczać , tarzać ,
AAP
laiący nlbo pracujący w morzu , łowiący ryby.
aX’.tpxrię, s'ę» (epxoę') morzem ogrodzony, morzem oto7 czony albo zasłonięty.
aXitvfia, to, (aAfEuco) t. c.
aXitia.
ót/fcyę, ro>ę, u Jon. rjoę, ó, (aAę, -aAfję) rybak, Orf. ‘22, 384. wędkarz , 12, 251. 2) marynarz, przewoźnik, powojnik, żeglarz, Orf. 24,418. 3) nazwisko ryby, Plut. iako przmtn. morski, tperaę aMr.aę, Od. 16, 34'J. w ioślarze na morzu , toż znaczy aAiEuę CTpa-róę , Opp.
aX'.twrńę, ou, ó, rybak, marynarz.
aAf£UTncóę, -fi, óv, należący do łowienia ryb, do rybactwa lub do rybaka, irAoToy, czółno rybackie; psłw.«Ainmxwę, sposobem albo; awyczaiem rybaków.
aXf£uo>, 1*. £ÓTw, (aA:£uę) łowić ryby; 2) bydź rybakiem, żyć na morzu ; tak się bierze i w for. śr.
&).<£&>, P- tox* , (aA;ę) zbierać, zgromadzać, skupiać.
aAt^w, P. (tw, (aAę) solić, nasalać; 2) solą karmić, sól da-wadź do lizania.
ćcXtCfa>veę, ov, ^ Cwwj) morzem opasany czyli otoczony.
aAiCwoę, oi>, (Cwvj) w morzu lub z morza żyiący.
aAir,yjję, ię , u Jon. zam. aAiaysję, przełamuiący morze, Opp. Hal. 3, 4CO.
aAiiipuę, fę» (ipitrota) szybu iący po morzu.
• aAiijTwp, opoę, ó, (yjTtop)' maiący morze na sercu, mary narz , ry bak , Ep. Horn.
aikmyyę. ię, C^X°0 "yda-iący brzmienie lub odgłos morza, prwn. a)jppo[ioę.
aX'3toę, u Dor. zam. 7)Xi3toę. aX3&ę, ov, •().3oę~) niema-iący .kamieni , niekamienisty.
aA(X:ę, iSoę, i, (aAę) sło-ność, to, co iest słonem.
aXixXv-?Toę , ov , ( xAu£« ) ; morzem podmywany ; 2) bałwanami wznoszący się, falami biiący, 7rćvToę, Orph. Arg. 331. i «A:*óę, -fi , óy, (aAę) słony; 2) morski.
aA:xórr,ę , v), sloność aAixpaę , a-roę , 6, vj, .( xt- ! paw) zmieszany .zmorzem albo ze słoną w odą. j
AAI
obracać. Dawny prwslk aAiw, aAtCw pozostał w wyr. złoi. iĘac/i£o), Słowo to rzadko się
nagadza.
a\'.v$r3p<x, yi , mieysce tarzania się, walania się, z>o-lutabrum , inaczey xoyiGTptx , przenoś. a\iv$r)Sp'ct siewy, Ar. Ran. 904. matwanina wyrazów.
aXivor,Gię, ewę, r>, ina czćy aXtyStatę, tarzanie się, przewracanie się, walanie się w prochu; mocowanie się, pns-sowanie się na ziemi, passo-wanie się leżąc.
aA:v5w , t. c. aA«y$ew, AVc. aA .'V£w i aAtvw, podług Gramm. t. c. aX.tif b>, w tfz, tac. lino.
aAjvr)xT>;ę, ó, w r. ż. a/t-yr,xrt’.pa, i ótAtvY}yrźę, tę, (vą-yw) pływaiący w morzu albo w sloney wodzie.
aAtyoę , 17, oy , (aAę) solny, z soli zrobiony.
aA;voę, cv, (Aivov) niemaiący albo nienżywaiący sieci.
aX.iĘcvtoc , ov , (ęaivw) podmywany albo spłukiwany morzem , ob. ^asyw.
aA:oę, ia , ioy, (SAę) morski, do morza należący, na morzu lub w morzu mieszka* iący, marinnt, 5tat, avava-Taf, yrpoy , xoupa', llom. aAia;, //. 18, 432. boginie morskie , Nereidy; 2) t. c. fzaTa>oę*, próżny, njepp-żyteczny, nadaremny, bezskuteczny , uiemogący nic wskórać, iróyoę, forsę , jiuSię,
Xoę, axov, CfTpaTcię, óoóę.op' z:ov, axoiroę, Horn. który miewa często ten przmtn. takzł w r. n iako pslw. U Alt. bywa niekiedy o dwóch zakończ. (Niepotrzebnie wyjj^ow.adzaią niektórzy drugie zn. od aMi gdyż w dawney iuż mowie z wyobrażeniem morza łączono wyobrażenie nieużylecznosci i t. d. ob. Passowa stoicn. pruli-ypayo> i Gittipto. 1’słW. aA«of» nadaremnie.
aX'.:rptfrtę, tę, (Tj5£f«) ten, który w morzu wyrośli od morza żywiony, chowany, wychowany, Orf. 4, 442.
aArów, P. o--7W, (aAioę P*"1 2.) w wodę obrócić, udaremnić , niepożytecznym a 0 bezskutecznym uczynić, vo0V