8 (722)

8

2.3.3. Zasilanie powierzchniowe.

(Tpreez Opadów atmosferycznych gĘferpołożone obszary    wpiją

z wyżej    części zlewni. Na terenach tych isjlljńgr, jtódfśteMńliiWb oprócz

działania zwilżającego dostarczają    pokarmowych roślinom i ksztajlują preccs

^ebel^^^zW dolinach systematycznie żaiewtej^fepówsłają warstwy ąluwialne gleby mątew® W pobliżu koryt    ¹ odkładają :s|| zwykle najcięższe? cząstki

zawwpSSjlsi^^^iinajdują się w wodzie powoteiówej Twprzą śśę w ten sposób mady lekkie. W dalszej odległości od koryta przeważają- msdy średnie, na pobrzeżach zaś mady ciężkie.

*jĘptpHSaMiS zasilania powierzchniowego i jednocześnie intensywnego dopływu gęjsilbPijgS powstaje środowisko bagienne, a po melioracji pobagienne. Spotyka się tam toiły.zarmulone lub namuły na torfie, np. w dolinie dolnej Wisły na Żuławach.

fiU^fcćja lub ograniczenie zasilania powierzchniowego za pomocą urządzeń melioracyjnych powoduje więc nie tylko zmianę elementów bilansu wodnego, lecz wpływa na obieg związków pokarmowych roślin, proces glebotwórczy i inne. Przy wyborze sposobu melioracji zagadnienia te powinny być analizowane szczególnie wnikliwie.

Mi

strefa zasilania

RYS. 5.6. Kształtowanie się wód naporowych: 1- swobodne zw. wody, 2 - naporowe zw. Wody, 3 - linia ciśnień piezometrycznych

KKS& S>7. Typowe schematy zasilania wodami naporowymi w dolinach ifśseęsżftych: a - strefa przy krawędziowa w skałach luźnych i spoistych, b - dolina za-stfepMffił wypełniona torfem, c - zasilanie doliny w ośrodku wielowarstwowym Wanke i in., 1982)