140
Rys. 8.8. Graficzne wyniki badań elementu wspornikowego: a - kierunki głównych naprężeń, b - szkic zarysowania oraz numeracja miejsc pomiaru szerokości
rozwarcia rys
należy zanotować jego wartość, opisać sposób i prawdopodobne przyczyny zniszczenia oraz wykonać szkic zniszczenia lub zdjęcie fotograficzne. Po zakończeniu próby należy sprawdzić położenie zbrojenia i podać jego odchyłki w stosunku do projektu. Wartości uzyskanych doświadczalnie sił - rysującej oraz niszczącej - należy porównać z wartościami obliczonymi teoretycznie (8.3 i 8.4).
8.7. Wnioski
Na podstawie wykonanych obliczeń teoretycznych oraz pomiarów i obserwacji doświadczalnych należy sformułować wnioski dotyczące poprawności otrzymanych wyników. Na podstawie uzyskanych doświadczalnie wykresów trajektorii głównych naprężeń rozciągających i ściskających oraz układu rys należy wyciągnąć wnioski dotyczące najbardziej racjonalnego ułożenia zbrojenia w elemencie wspornikowym. Z porównania teoretycznych i doświadczalnych wartości naprężeń w głównym zbrojeniu wspornika i wzdłuż przekątnej należy ocenić stopień dokładności wzorów Leonhardta (8.1) i (8.2). W razie otrzymania rażących niezgodności pomierzonych wartości i kierunków naprężeń głównych w stosunku do wyników obliczeń lub przykładów w literaturze, należy znaleźć ich przyczynę. Na podstawie analizy zgodności teoretycznych i doświadczalnych wartości siły rysującej i niszczącej oraz mechanizmu zniszczenia należy poddać ocenie poprawność uzbrojenia modelu badawczego lub podać propozycję korzystniejszego sposobu zbrojenia. We wnioskach można zamieścić wszelkie inne uwagi i spostrzeżenia oraz wątpliwości.
LITERATURA DO ROZDZ. 8
[1] GODYCKI-ĆWIRKO T., Mechanika betonu. Warszawa, Arkady, 1982.
[2] BELJAEV N.M., Soprotivlenie materjalov. Moskva, Izd. Nauka, 1976.
[3] STAROSOLSKI W., Konstrukcje żelbetowe t. 1, 2, Warszawa, PWN, 1989.
[4] PN-84/B-03264: Konstrukcje betonowe, żelbetowe i sprężone. Obliczenia statyczne i projektowanie.