/ . i.. n u i iu u u z u u i e piciuwe i etapy rozwoju zuioukuwciju zwierząt
Narządy przejściowe w rozwoju zarodkowym Część komórek powstających w czasie rozwoju zarodkowego nie buduje ciała zarodke, lecz rzy tzw. narządy przejściowe. Zadaniem narządów przejściowych jest zagwarantowanie opranych warunków dla rozwoju zarodka. U zwierząt kręgowych do narządów przejściowych zalicz--. sq błony płodowe i łożysko. Kręgowce, które nie posiadają błon płodowych, to tzw. bezowocni-ce. Ich zarodki rozwijają się z reguły w środowisku wodnym (ryby, płazy). Niektóre z bezowodnic. ców (część rekinów) wytwarza łożysko, które zapewnia czerpanie substancji odżywczych z orcc-zmu samicy. Zwierzęta, które wytwarzają błony płodowe, nazywane są owodniowcami Roz,.-zarodkowy owodniowców zachodzi w środowisku lądowym (gady, ptaki) lub w organizmie sar-(niektóre jaszczurki, torbacze, łożyskowce). Wśród owodniowców łożysko występuje u nie*ic-.--jaszczurek z rodziny scynków, u jamrajów i ssaków wyższych, czyli łożyskowców. Narządy przejściowe owodniowców | |
Narząd |
Funkcje |
Owodnia |
Otacza bezpośrednio zarodek. Owodnia wypełniona jest płynem owodnicT.-,-który stanowi środowisko życia zarodka. |
Omocznia |
U gadów i ptaków magazynuje produkty przemiany materii zarodka. Wraz z kc-smówką bierze także udział w wymianie gazowej zarodka. U ssaków łożysko*', c-bierze udział w tworzeniu łożyska. |
Pęcherzyk żółtkowy |
U gadów i ptaków pęcherzyk żółtkowy obrasta żółtko jaja. Ściana pęcherzyka wy. dzieła enzymy trawiące żółtko oraz umożliwia transport substancji odżywczych do krwi zarodka. U ssaków pęcherzyk żółtkowy jest organem szczątkowy-r Na początku rozwoju układu krwionośnego bierze udział w tworzeniu krwi. Później zanika. |
Kosmówka |
To zewnętrzna błona płodowa. Otacza zarodek oraz pozostałe błony płodowe. Pe'-ni funkcje ochronną i odżywczą oraz bierze udział w wymianie gazowej. U gada* i ptaków przewodzi wodę i substancje odżywcze z białka jaja do zarodka. U ssaków kosmówka wchodzi w skład łożyska. |
Łożysko |
W wytworzeniu łożyska ze strony zarodka bierze udział kosmówka, a ze strony męki błona śluzowa macicy. Łożysko pełni funkcje oddechową, odżywczą, wydolniaą, ochronną (ochrona przed niektórymi infekcjami, przekazywanie przeciwciał z organizmu matki do organizmu płodu), wydzielniczą (wydzielanie hormonów regu!u;q-cych przebieg ciąży). |
Właściwości biologiczne rozmnażania płciowego i bezpłciowego | |
Rozmnażanie płciowe |
Rozmnażanie bezpłciowe |
konieczność znalezienia partnera do rozrodu (nawet u większości zwierząt obojnaczych) |
szybkie powstawanie nowych osobników bez uccc łu partnera |
zachodzi w wyniku połączenia się gamet męskiej i żeńskiej |
zachodzi bez udziału gamet |
potomstwo wykazuje duże zróżnicowanie genetyczne |
potomstwo nie wykazuje zróżnicowania genet*---nego |
zwiększa potencjał adaptacyjny populacji |
nie wpływa na potencjał adaptacyjny popu!C'- |
jest podstawą zmienności organizmów i ich ewolucji | |
Rozwój osobniczy (ontogeneza) obejmuje cykl przemian od powstania zygoty do naturalnej imierci osobnika. Trwa od kilku tygodni, np. u starca zwyczajnego, do kilku tysięcy lat, np. u sosny cścistej (5000 lat) czy mamutowca olbrzymiego (4000 lat).
W rozwoju osobniczym roślin można wyróżnić dwa zasadnicze okresy: różnicowanie i wzrost organów wegetatywnych (liści, łodyg i korzeni) - jest to stadium wegetatywne, oraz różnicowanie kwiatów i owoców stadium generatywne.
Stadium wegetatywne - od zygoty do okresu juwenilnego (młodocianego). Trwa od kilku dni (roczne rośliny zielne) do kilkudziesięciu lat (drzewa).
Nasiona i ich kiełkowanie Nasiona roślin nasiennych oprócz rozrodczych pełnią także funkcje przetrwalne, umożliwiające roślinom wędrówki w przestrzeni i w czasie.
Czas spoczynku - uwarunkowany jest odwodnieniem, obecnością inhibitorów kiełkowania (ABA), niedojrzałością zarodka lub/i niesprzyjającymi czynnikami zewnętrznymi, spoczynek bezwzględny (głęboki) - uwarunkowany jest czynnikami wewnętrznymi np. niedojrzałością zarodka, twardą łupiną nasienną lub obecnością inhibitorów kiełkowania w nasionach.
- spoczynek względny - uwarunkowany jest czynnikami zewnętrznymi np. odwodnieniem nasion, niewłaściwą temperaturą lub oświetleniem. Kiełkowanie:
Etapy: pęcznienie, faza kataboliczna (intensywne oddychanie, hydroliza skrobi i innych materiałów zapasowych, synteza fitohormonów -cytokinin, giberelin i auksyn), faza anabolicz-
światło (stymulacja, np. sałata, tytoń; hamowanie, np. czosnek, cebula; bez znaczenia np. zboża),
temperatura (minimalna, optymalna i maksymalna),
uwodnienie, tlen, uszkodzenie twardej łupiny nasiennej u niektórych gatunków przez mikroorganizmy glebowe, zmiany temperatur i przemarzanie), rozkład inhibitorów (np. w niskiej tempera-'urze - jabłoń, jesion).
Sztuczne metody przyspieszania kiełkowania: skaryfikacja - mechaniczne uszkodzenia łupi-n> "csrennej; stratyfikacja - przetrzymywanie "asicn w warunkach niskich temperaturach ' wysokiej wilgotności.
na (synteza związków strukturalnych w częściach rosnących).
Rodzaje:
- kiełkowanie nadziemne (epigeiczne)
- wydłuża się część podliścieniowa (hipo-kotyl) i wynosi na powierzchnię liścienie podejmujące fotosyntezę. Pączek zarodkowy pomiędzy liścieniami rozwija się w łodygę (fasola, rzodkiewka);
- kiełkowanie podziemne (hipogeiczne)
- po ukazaniu się korzenia rozwija się część nadliścieniowa (epikotyl). Liścienie pozostają pod ziemią, a funkcje asymilacyjne
Charakteryzuje się intensywnym wzrostem i różnicowaniem organów wegetatywnych. Rośliny wykazują wyraźną biegunowość zdeterminowaną jeszcze w zygocie, a już w młodym zarodku można wyróżnić biegun korzeniowy i pędowy. Ta biegunowość zachowuje się przez cały okres życia.
Cechy szczególne stadium juwenilnego: odmienny pokrój, kształt liści i budowa anatomiczna od okazu dorosłego; silniejsza reakcja na bodźce tro-piczne, słabsza na fotoperiodyczne; intensywny wzrost elongacyjny; duża aktywność metaboliczna; wzmożone zdolności regeneracyjne.
Zjawisko
biegunowości (pęd wierzby)