78

156 .X wic7enia laboratoryjne z mechaniki płynów"

Na przykład ten sam wentylator może służyć do przetłaczania gazów o różnym składzie chemicznym, różnej temperaturze lub pracować przy różnych ciśnieniach na ssaniu. Również częstość obrotów wirnika wentylatora może mieć różną wartość, w zależności od przeznaczenia wentylatora lub sposobu napędu. Wytwórnie wentylatorów podają charaktery styki swoich produktów dla umownej gęstości gazu

p = l,2kg'm '. Jeśli więc w konkretnym zastosowaniu przetłaczany gaz ma inną gęstość, wtedy katalogowe wartości spiętrzenia i mocy danego wentylatora należy przeliczyć według wzorów-;

wydajność

u

V

UlL

"i '

spiętrzenie

\p„ =A p,

PJL

P/

”IŁ

ⁿl

(

moc Pjj = P[

Pil | "// I

Pi i "/ J

gdzie indeksy / oznaczają wartości katalogowe, zaś II - wartości aktualne.

Gęstość przetłaczanego czynnika, o ile nie jest wcześniej znana. można obliczyć przy użyciu równania stanu gazu.

-    przyrost ciśnienia statycznego, spiętrzenie statyczne .dp, [Pa] różnica ciśnienia statycznego w płaszczyźnie wylotu wentylatora i w płaszczyźnie jego w lotu.

-    przyrost ciśnienia dynamicznego, spiętrzenie dynamiczne Apd [Pa] - różnica ciśnienia dynamicznego w płaszczyźnie wylotu i wlotu wenty latora

-    moc pobierana przez maszynę P [W; kW] - moc na sprzęgle łączącym maszynę ze środkiem napędu lub moc na kole pasowym wału maszyny. Jeżeli wirnik wentylatora jest osadzony na wale silnika, mocą maszyny jest moc przekazana w irnikowi.

-    moc użyteczna N_tt [W; kW] - przyrost użytecznej postaci energii czynnika przenoszonego w jednostce czasu - odpow iadający sprężaniu w-g przemiany izentropowej

N_u =10 ³ w

; [kW].

Poszczególne wielkości określa się w sposób następujący: m - wy dajność masowa wenty latora.

(i2 - i] )₃ - izentropowy przyrost entalpii ezynnika

między płaszczyznami wlotu i wylotu maszyny; jest wyznaczany najczęściej z tablic lub wykresów w zależności od parametrów określających stan czynnika w tych płaszczy znach. fJ/kg];

ej i t‘2 - średnie prędkości czynnika odpowiednio w płaszczyźnie wlotu i wylotu z wentylatora; określane są np. przy użyciu sondy Prandtla, lub. jeżeli znane jest masowe natężenie przepływał gazu przez wentylator, istnieje możliwość obliczenia ze wzorów:

c-> =

; [m/s|

m

P\ A

m

P2 ' ^A2

gdzie:

m wydajność masowa gazu przepływającego przez wentylator [kg/s].

Pi i p2 - gęstość czynnika odpowiednio w płaszczyźnie wlotu i wylotu wentylatora określone poprzez znajomość parametrów stanu w tych płaszczyznach |kg/m’].

A\.^A2 - powierzchnie przekroju wlotu i wylotu z

wentylatora [nr |.

- Prędkość obrotowa wentylatora n (obr/min) liczba obrotów wirnika w ciągu jednostki czasu.

b). wskaźniki bezwymiarowe.

Wskaźniki te służą do porównania różnych wentylatorów' i zalicza się do nich:

- wskaźnik wydajności objętościowej, wskaźnik strumienia objętości ę - stosunek wydajności objętościowej do iloczynu po-